Côte d’Azur op slot, Nederland versoepelt, België aarzelt.
Corona heeft op een pijnlijke manier duidelijk gemaakt dat een verenigd Europa niet bestaat. Het is ieder voor zich. Het enige Europese wapenfeit in de strijd tegen corona, is het afsluiten van minderwaardige contracten met farmareuzen, waardoor de vaccinatieplannen in het honderd lopen. Als de situatie werkelijk zo apocalyptisch is als wetenschappers ons willen doen geloven, waarom onderneemt Europa dan geen échte drastische maatregelen, acties die dwingend zijn en niet onderhandelbaar, omdat het kwestie is van leven of dood? Maar Europa staat erbij en kijkt ernaar met ene Charles Michel als een president van bordkarton.
Elk land improviseert er maar wat op los en wijst naar mekaar om zich te verantwoorden. “Kijk eens, zij doen het ook, kijk eens, zij deden het niet en zie wat er van komt.” Komende twee weekends gaan de Alpes-Maritimes aan de Franse Côte d’Azur op slot. En dat terwijl er in Frankrijk tijdens de week al een avondklok geldt tussen 18 uur en 6 uur ’s ochtends. In Nederland stijgt het aantal besmettingen weer, maar toch komen er versoepelingen. Premier Mark Rutte vindt dat het tijd is om een beetje meer risico te nemen. In ons land verschuilt een machteloze De Croo zich achter de rug van de wetenschappers en hopen ze samen op slechtere cijfers om gelijk te krijgen. Iedereen is het erover eens dat vaccineren de enige uitweg is, maar het organiseren van het zetten van een prikje, blijkt voor onze overheden te moeilijk.
