“Ik zag een vrouw zitten, met een hoofddoek op. Op dat ogenblik heb ik gericht. En geschoten.”
Hans Van Themsche werd op 10 oktober 2007 door het Antwerpse assisenhof veroordeeld tot levenslang voor een gruwelijke dubbele moord en een poging tot moord, met racisme als verzwarend motief. In een nieuwe docureeks bij Play4 vertelt Hans Van Themsche (35) in tranen dat hij niet kan begrijpen wat hij in 2006 in Antwerpen heeft aangericht. “Ben ik een racist? Vandaag de dag niet meer, nee.”
Zijn racistische intenties waren destijds wel overduidelijk voor de jury. Van Themsche gaf zelf toe dat hij op zoek was naar allochtonen. Bij een huiszoeking vonden speurders zelfs een dolk met het verontrustende opschrift 'Blut und Ehre', een nazi-slogan. Dit artefact, samen met een exemplaar van ‘Mein Kampf’ van Adolf Hitler, had hij geërfd van zijn grootvader, een voormalige oostfronter.
In de onthullende documentaire weerlegt zijn moeder het idee dat Van Themsche in een racistisch gezin opgroeide: "Dat klopte van geen kanten. De waarden en normen die we onze kinderen meegaven, waren zeker niet extreemrechts. Tolerantie, verdraagzaamheid, iedereen respecteren in zijn uniek zijn: dat was belangrijk."
Van Themsche zelf wijst naar zijn schooltijd in Wilrijk als een bron van zijn afkeer: "Ik werd er gepest. Twee gasten hebben mij bedreigd, hebben mij een wc binnengeduwd. Ze hebben mij daar opgesloten, en ze zijn op die deur beginnen te stampen. Dat was heel beangstigend. Omdat ik claustrofobie heb. Dat heeft op dat ogenblik een zware impact gehad. Ik voelde me niet meer op mijn gemak op school. Ik had schrik van allochtonen."
In de documentaire zoekt oud-onderzoeksrechter Karel Van Cauwenberghe - die in 2006 het onderzoek leidde -Van Themsche op in de gevangenis. Hij wil weten of het verdriet en de spijt van Van Themsche oprecht zijn, waarbij de gruwelijke beelden van de slachtoffers nog steeds op zijn netvlies staan.
Een fragment:
Van Themsche: “Ik was precies helemaal afgestompt. Ik wist wat ik gedaan had. Maar de impact ervan besefte ik voor geen meter. Ik schoof die verantwoordelijkheid af. Ik had toen geen emoties voor de slachtoffers.”
Van Cauwenberghe: “En dan… dat kind. Besef je dat daar een kind wordt neergeschoten?”
Van Themsche: (stilte)
Van Cauwenberghe: “Dat racistische aspect. Waarom was dat belangrijk?”
Van Themsche: “Het was eerder de vraag: Wie zie ik het minst graag?. Omdat ik slechte ervaringen had met hen, besliste ik dat ik hen zou nemen als doelwit.”
Van Cauwenberghe: “Besef je dat dat ook racisme is?”
Van Themsche: “Ja. Zit er een racistisch motief in de feiten? Ja. Maar ben ik zelf een racist? Ik vind van niet. Op dit ogenblik niet, neen. Uiteindelijk kom je in de gevangenis veel mensen van buitenlandse origine tegen. En uiteindelijk heb je met hen ook positieve ervaringen. Dat waren mensen die wel nog tegen mij wilden spreken. Die mij wel nog wilden leren kennen. Die verder konden kijken dan mijn daad alleen. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik niet louter kijk naar afkomst.Ik denk nog regelmatig aan de feiten. Dat is iets wat je meesleept. Je staat ermee op, en je gaat ermee slapen. Daar moet ik mee leven. Daar moeten de slachtoffers mee leven.”
Van Cauwenberghe: “Je beseft toch dat dit interview kan overkomen als een poging om begrip op te brengen, voor wat er gebeurd is?”
Van Themsche: “Wat ik hier wil doen, is zeker niet de feiten minimaliseren. Ik wil het absoluut ook niet goedpraten, of mezelf beter voorstellen. Dit is wie ik nu ben, goed of niet goed.”
‘True Crime Belgium: Hans Van Themsche’ is vanaf nu te zien op Streamz en vanaf 9 januari wekelijks bij Play4 en GoPlay.
Foto: screenshot Play4
