Het zou iets te makkelijk zijn om het optreden van minister Annelies Verlinden in Viva La Feta hier neer te sabelen. Aangezien we bij P-Magazine - net zoals bij de cd&v - geloven in de inherente goedheid van mensen doen we dat uiteraard niet.
Voor de lezers die het programma niet kennen: Jani Kazaltzis (links op de foto) en Otto-Jan Ham (rechts) blijven een maand lang op het Griekse eiland Sifnos waar ze 8 bekende Vlamingen achtereenvolgens “de vakantie van hun leven moeten geven”. Als dat met een bord kikkererwten moet gebeuren of met 6 bollen industrieel roomijs dat als artisanaal ijs verkocht wordt, dan is dat zeker geen makkelijke opdracht.
Ondanks het feit dat we amper iets gezien hebben van de echte Annelies Verlinden, verdient ze toch een pluim omdat ze überhaupt wilde deelnemen aan het programma. Uiteindelijk is er toch altijd dat risico dat je op een onbewaakt moment, na een glas ouzo, ouzito, metaxa, retsina of raki, de kijker een ongewenste blik gunt op je ziel.
Niets van dat alles uiteraard bij Verlinden. En mocht dat toch gebeurd zijn, dan zal ze bij de postproductie wel vragen om dat fragment te laten knippen. Uiteindelijk zagen we dus een geremde vrouw die nooit het achterste of zelfs het middelste van haar tong liet zien.
Wat we ook konden zien, is dat de minister een zeer slechte houding heeft, zelfs bij het lopen. Dat heeft ze gemeen met dat ander boegbeeld van het feminisme: koningin Mathilde. En zeg nu niet dat alle grote vrouwen daar last van hebben want mijn eigen levenspartner is 1m80 en loopt kaarsrecht sinds haar jeugd, door wilskracht en training.
Je voelt naast geremdheid bij Verlinden ook een permanente agitatie. Dat gaf ze eerder zelf al toe bij DPG: "Ik was altijd een excellente slaper, de laatste jaren is dat minder. Er is een constante onrust.”
Wat we natuurlijk vooral willen weten is of ze een lief heeft. Opnieuw geen antwoord. "De liefde is soms moeilijk, dat is voor mij niet anders. Een relatie die onverwachts eindigt, dat vormt je. Ik heb mezelf door verdrietige ervaringen beter leren kennen.” Dat vertelde ze overigens eerder bij DPG. Dat verdriet was bijna vloeibaar en tastbaar op Sifnos. Op dat vlak zijn de Afrikanen veel wijzer: daar kennen ze - zoals bij de vroegere CVP - de hoge toegevoegde waarde van kinderen in het leven van een vrouw.
foto Play4 website
