PS zet de geblokkeerde deur op een kier.
Op het partijbureau gisteren zei Paul Magnette dat de PS nog twee opties heeft: oppositie of onderhandelen met N-VA. Of beter gezegd, er is nog één optie: onderhandelen met de N-VA. Het is de angst om er straks niet bij te zijn waarvoor de principes moeten wijken. De stijgende populariteit van Wilmés (MR) is voor de Waalse socialisten een doorn in het oog. En de Vlaamse sp.a zendt signalen uit dat ze overwegen om het zonder de Waalse kameraad te proberen.
Als men erin slaagt de stemming van de abortuswet over de zomer te tillen, dan maakt de Arizonacoalitie van de drie koningen’ Egbert Lachaert (Open Vld), Georges-Louis Bouchez (MR) en Joachim Coens (CD&V) zonder de PS een kans. Het is blufpoker aan beide kanten, maar het inspelen op de machtshonger van de PS lijkt te werken. De Arizonacoalitie is echter zo krap dat N-VA signalen uitzendt dat het ietsje meer mag zijn. “Good luck om met één of twee Kamerzetels op overschot het land te besturen”, liet Jan Jambon zich ontvallen in Het Nieuwsblad. Wie tussen de lijnen leest, vangt signalen op dat zowel N-VA als PS misschien wel te vinden is voor een historisch akkoord en de grote verzoening voorbereiden.
