De vlam slaat weer in de pan in het Midden-Oosten.
Israël en de Libanese Hezbollah-beweging hebben elkaar opnieuw zwaar bestookt met raketten en drones. Wat begon met gerichte bombardementen van het Israëlische leger op bijna dertig Libanese steden, eindigde in een intense rakettenregen richting Israëlisch grondgebied. De escalatie is de zwaarste sinds het bloedige conflict dat uitbrak op 7 oktober, en als we premier Benjamin Netanyahu mogen geloven, is dit nog maar het begin van een onrustige toekomst. "Dit is niet het einde van het verhaal", waarschuwde hij met een sinistere ondertoon.
Gecoördineerde actie of toevallige escalatie?
Israëlische gevechtsvliegtuigen vlogen in de nacht van zaterdag naar zondag af en aan boven Zuid-Libanon. Een “preventieve zelfverdedigingsactie”, aldus het Israëlische leger, dat beweert een op handen zijnde massale aanval van Hezbollah te hebben verijdeld. Honderd gevechtsvliegtuigen zouden ingezet zijn om de Libanese infrastructuur lam te leggen en de toevoer van raketten en drones te blokkeren. Toch bleek Hezbollah, ondanks deze verwoestende luchtaanvallen, nog in staat om raketten richting Israël af te vuren, waarbij vooral de noordelijke regio Galilea en zelfs strategische doelen in het hart van Israël onder vuur werden genomen. Onder die doelen: het hoofdkwartier van de beruchte Mossad, de Israëlische geheime dienst.
Terwijl in Zuid-Libanon minstens drie doden vielen, bleef de schade in Israël relatief beperkt met slechts enkele lichtgewonden en materiële schade. Toch laat Hezbollah-leider Hassan Nasrallah er geen twijfel over bestaan: dit is slechts het begin van wat hij “een eerste fase in het offensief” noemt. Zijn dreigende woorden zetten de regio op scherp. Wat kan nog volgen als dit slechts een voorproefje was?
De lange arm van Hezbollah
Hezbollah is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de meest gevreesde spelers in de regio. De door Iran gesteunde militie heeft haar greep op Zuid-Libanon verstevigd en toont met dit offensief aan dat ze klaar is voor meer dan alleen schermutselingen aan de grens. Hun raketten hebben duidelijk strategische doelen in het vizier. De vraag is nu hoe ver Israël bereid is te gaan om deze dreiging te neutraliseren. De gerichte moordaanslag op Hezbollah-stafchef Fuad Shukr eind vorige maand, een vergeldingsactie voor het bloedbad waarbij twaalf Israëlische kinderen omkwamen, heeft de spanningen richting kookpunt gebracht.
Nasrallah’s woorden maken duidelijk dat Hezbollah zijn aanvallen nog verder wil opdrijven. Hoeveel controle heeft de Libanese regering nog over de sjiitische beweging? En hoe lang kan Israël deze tweefrontenoorlog - tegen zowel Hamas in Gaza als Hezbollah in het noorden - nog volhouden zonder verder te escaleren?
Internationale diplomatie of verder conflict?
De internationale gemeenschap kijkt met grote ongerustheid naar de jongste ontwikkelingen. Jordanië en Egypte hebben opgeroepen tot een gezamenlijke diplomatieke inspanning om te voorkomen dat er nog een nieuw front ontstaat aan de Israëlisch-Libanese grens. Of deze oproep gehoord zal worden, valt te betwijfelen. Terwijl raketten de lucht in vliegen, herstarten in Caïro de onderhandelingen over een mogelijke staakt-het-vuren in Gaza. Maar zonder de deelname van Hamas lijken ook die gesprekken vooralsnog een maat voor niets.
(Foto: PD)
