“Iedereen kiest mij als zondebok, omdat ik in een recent verleden al eens ontslag heb moeten nemen.”
Twee namen komen bovendrijven in het PFOS-schandaal, die van oud-minister Joke Schauwvlieghe (CD&V) en OVAM-topvrouw Henny De Baets. Die laatste beweert dat er over de PFOS-vervuiling niet gecommuniceerd mocht worden door “een ministeriële beslissing (lees: door Joke Schauvlieghe). Doch, Schauvlieghe ontkent dat in alle toonaarden en gaat schuilen in de slachtofferrol. Volgens haar wordt er een kwalijke framing over het dossier gemaakt, is ze een gemakkelijke prooi en kiezen ze haar als zondebok omdat ze in een recent verleden al eens ontslag heeft moeten nemen en dus niet meer in functie is. Een vreemde redenering die inhoudelijk niets weerlegt.
Schauvlieghe beweert dat zijn nooit op individuele basis ook maar één beslissing heeft genomen over de PFOS-vervuiling. Zij doet meteen wat ze anderen verwijt en wijst met een beschuldigend vingertje naar de minister van Openbare Werken Ben Weyts en zegt dat geen enkele beslissing zonder hem genomen kon worden. “Als bevoegd minister primeerde voor mij het leefmilieu in de omgeving”, aldus Schauvlieghe. Ze wijst met haar andere vinger meteen ook naar Bart De Wever die beweert dat hij destijds heeft gepleit om over de mogelijke gevaren voor de bevolking te communiceren. “Als Bart De Wever echt had willen communiceren, denk je dan dat ik hem zou kunnen tegenhouden?”, aldus Schauvlieghe in ‘Het Nieuwsblad’.
Vandaag wordt bepaald hoe de onderzoekscommissie naar de PFOS-verontreiniging in Zwijndrecht te werk zal gaan. Verwacht wordt dat die voornamelijk drie richtingen zal uitgaan: die van afvalstoffenmaatschappij OVAM, voormalig minister van leefmilieu Joke Schauvlieghe en het bedrijf 3M.
Misschien was het dan toch geen slechte zaak dat Joke Schauvlieghe geen rechter aan het Grondwettelijk Hof werd. Blijft er toch een kruimel van geloofwaardigheid in onze instellingen over.
Het grote zwartepietenspel kan beginnen.
