Met een brief van 6 november 2018 diende meester Jan Naulaerts namens zijn cliënt, de heer Othman El B., een klacht in tegen De Morgen en een journalist over een artikel.
Klager zegt via zijn advocaat dat de krant zijn naam niet had mogen noemen, dat de foto bij het artikel niet loyaal verkregen is en dat het artikel zijn “eer en goede naam” schendt.
Klager zou geen klacht hebben ingediend als het artikel zijn volledige naam niet had vermeld, maar alleen zijn voornaam en initialen van zijn familienaam. Dan had niemand geweten dat het over hem ging en had het hem “niets kunnen schelen”. Andere kranten hebben eerder al op die manier over hem geschreven.
Volledige identificatie strookt volgens hen niet met de deontologische code. Klager is geen publiek figuur, hij is niet voortvluchtig, er zijn geen ernstige misdrijven waarvoor de schuld aannemelijk is gemaakt en er is geen sprake van potentiële nieuwe slachtoffers.
Daarbovenop publiceert De Morgen ook een foto van klager, die niet loyaal bekomen is omdat ze komt uit een politiedossier.
Klager kwam voor het eerst in de media in 2015, toen het gerecht een onderzoek opende naar een gift van 100.000 euro cash aan een islamschool in Mechelen. Volgens sommige media, waaronder De Morgen, zou de gift komen van klager. Dat is niet bewezen en het onderzoek loopt dan (eind 2018) volgens klager nog. Klager is daar naar eigen schrijven recent (in 2018 dus) nog over ondervraagd.
Enkele maanden later werd hij opgepakt op de luchthaven van Zaventem, omdat er nog een aanhoudingsbevel open stond in het kader van het onderzoek naar de gift. Hij werd meteen vrijgelaten onder voorwaarden, maar mocht naar het buitenland reizen. Hij is dus naar eigen zeggen niet naar het buitenland gevlucht, zoals de krant schrijft.
Een jaar na de gift (in 2016) werd de jongere broer van klager ontvoerd, wellicht omdat de ontvoerders op basis van de mediaberichten over de gift dachten dat klager rijk is, en niet vanwege een afrekening in het drugsmilieu, zoals wordt gesuggereerd.
(red - Eind 2016 werd de jongste broer van Antwerpenaar Othman El B. gekidnapt. De ontvoerders eisten miljoenen losgeld van Othman, maar na 37 dagen kon zijn broer ontsnappen uit het Parijse appartement waar hij werd gevangengehouden.)
Het parket heeft de afgelopen jaren onderzoeken tegen klager gevoerd naar drugshandel en witwassen van misdaadgeld, maar daar is volgens klager nooit iets uit voortgekomen. Een onderzoek naar witwassen is geseponeerd, op zijn strafblad staan (volgens hen en eind 2018) twee veroordelingen van de politierechtbank en klager is ooit gekend geweest bij de jeugdrechtbank, meer niet.
Politie en gerecht zitten al jaren achter hem aan, maar dat heeft nog nooit tot een veroordeling geleid. Toch omschrijft het artikel hem als uithaler van coke, coke-keizer en drugsbaron.
Klager heeft vragen bij het rapport van OCCRP (Organized Crime and Corruption Reporting Project). De Morgen verwijst naar het rapport, maar OCCRP verwijst zelf naar Gazet van Antwerpen om te schrijven dat de vermoedelijke drugsbaron El B. een crimineel vermogen van 100 miljoen euro in onroerend goed zou hebben. OCCRP grijpt dus terug naar Belgische kranten om een buitenlands verslag te schrijven. Dat is volgens klager en zijn advocaat "een cirkelbeweging waarbij OCCRP en Belgische media elkaar als bewijs gebruiken".
De advocaat van klager besluit dat zijn cliënt "handelt in onroerend goed en luxehorloges, waarmee men in Dubai snel een vermogen kan opbouwen".
De Raad verwijst de klacht naar de vuilnisbak. Op basis van analyse is de Raad immers van oordeel dat het in dit geval "journalistiek geoorloofd is om klager met naam en voornaam te noemen en zijn foto te publiceren". Klager heeft wel een fout gemaakt: bij de RvdJ kan anonimisering gevraagd worden. Dan wordt de naam uit de uitspraak weggelaten (aangezien klager dat niet graag heeft). Dat is hier niet gebeurd.
