We hadden het haar al eens eerder gevraagd, maar toen kwamen we niet verder dan ‘een behoorlijk bedrag’.
Het verhaal De Croo – Dellai nog eens samengevat. Er was eens een Belgische Minister van Telecommunicatie, die dolgaarne een date met een Italiaanse adultster wilde. In ‘t grootste geheim natuurlijk. Maar desondanks waaiden de screenshots van hun WhatsApp-gesprek tot op onze redactie.
Alexander De Croo zelve, die zweeg er in alle talen over. Zelfs in het Italiaans en in het Tsjechisch. Mainstream media ook. Ze moesten wel van De Croo, zo bleek achteraf.
In Italië daarentegen smullen ze van het verhaal. Zij was deze week te gast in het tv-programma Non è l’Arena. Daar vertelt ze aan gastheer Giletti in geuren en kleuren over het verhaal.
Een Belgische minister van Telecommunicatie die plots aan de privénummer van een Italiaanse pornoster geraakt: in Italië denken ze dan direct aan ‘braccio lungo’. Enfin, een lange arm dus. Eigenlijk denken ze dat in gans Europa, behalve in België. In het programma liet Eveline Dellai het gesprek – dat ze bewaarde – zien op haar telefoon. Je weet wel: dat gesprek waarvan ene Brukaf Burkas beweert dat het niet bestaat.
Eveline Dellai vertelde aan Giletti ook dat meneer de minister, nadat wij met het verhaal naar buiten kwamen, plots stopte met haar berichtjes te sturen.
Voorts laat de ranke Italiaanse weten dat ze het wel een beetje jammer vindt dat het nooit tot een fysieke date kwam met Alexander De Croo. “Ja, natuurlijk had hij er tamelijk wat geld voor over. Ik had mezelf aangeboden voor 4.000 euro voor twee uur, en dat vond hij prima. Maar denk nu niet dat ik zomaar met iedereen in de koffer zou duiken voor dat geld. Hij had me ook een foto gestuurd, en ik vond hem ook wel aantrekkelijk. Ik moet ook een soort van ‘innerlijke’ stimulans hebben.”
Tot slot vertelt Dellai dat ze via haar social media wel vaker van mannen berichtjes krijgt die met haar graag eens een horizontale tango zouden dansen. Maar of daar nog grote politieke kleppers tussen zitten weet ze niet. “Mannen met macht zijn gewoon als andere mannen. Ze hebben hun goestingen. Maar of daar andere politici tussenzitten? Ik zou het niet weten. De meesten schrijven mij niet vanuit hun ‘officieel’ Instagram- of Twitter-profiel. Zij gebruiken een anoniem profiel.”
