N-VA viert vandaag in Plopsaland 20 jaar bestaan met een familiedag. Later zijn er nog feestelijke verjaardagsrecepties in de Vlaamse provincies.
De Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) is dus een jonge partij met een lange voorgeschiedenis die wortelt in het democratisch Vlaams-nationalisme.
In juni 2001 wordt een ledenreferendum gehouden over de opsplitsing van de Volksunie, die dan in een crisis verkeert. De groep ‘Vlaams-Nationaal’, onder leiding van kamerlid Geert Bourgeois, haalt 47 % van de stemmen, de groep ‘Niet Splitsen’, rond Vlaams parlementslid Johan Sauwens, 30 % en ‘De Toekomstgroep’ rond de Vlaamse ministers Bert Anciaux en Paul Van Grembergen 23 %.
De groep ‘Vlaams-Nationaal’ neemt dan ook de VU-structuren over. Op 13 oktober 2001 wordt Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) als naam gekozen. Zeven VU-parlementsleden kiezen voor de N-VA. Geert Bourgeois wordt door de partijraad aangesteld als waarnemend voorzitter.
De partijraad stelt op 13 oktober 2001 ook een beginselverklaring en het manifest van de N-VA op. De N-VA omschrijft zichzelf als een democratische Vlaams-nationale partij, die ijvert voor een onafhankelijk Vlaanderen als lidstaat van de Europese Unie.
De eerste grote landelijk bijeenkomst is in Gent op 2 december 2001. De N-VA profileert zich naar eigen schrijven “als een partij met beginselvaste politici die woord houden, een partij die opkomt voor het algemeen Vlaams belang en die zich richt tot vrije en verantwoordelijke Vlamingen.”
Vandaag is N-VA een grote Vlaamse partij die kiezers uit de andere Vlaamse partijen aantrok. Er is discussie over de verwezenlijkingen van de partij. Zeker is dat de partij zelf een succesverhaal is.
