Een stand van zaken moet ons bij de les houden.
Ondanks de cijfers zijn er nog altijd non-believers, al wordt het stilaan een uitstervende soort. Velen zijn kritisch over de obsessionele manier van tellen in ons land, maar uit een studie van het gerenommeerde tijdschrift The Economist blijkt dat die telling - in tegenstelling tot de ons omringende landen - correct is. Als we eens niet gaan vergelijken en ons houden bij onze eigen cijfers dan heeft Covid_19 intussen al bij 9.000 extra overlijdens veroorzaakt. Dat is veel meer dan de oversterfte tijdens gewone griepepidemies.
In 2017 was er in de winter, gelijklopend met de griepepidemie, een oversterfte van 3.284 mensen. Tijdens de griepepidemie van 2018 vielen er 3.093 extra doden, en in 2019 was er geen oversterfte in de winter. De winter van 2015 was met 4.012 extra overlijdens een van de ergste griepseizoenen die België kende sinds 2001. De huidige oversterfte, tijdens de huidige COVID-19-uitbraak ligt bijna 2,2 keer hoger. “En dit ondanks de lockdown”, zegt viroloog Van Gucht. Het valt niet bereken, maar we zijn met z’n allen twee maanden binnen gebleven en zelfs dan moesten we vaststellen dat de we curve slecht heel traag konden ombuigen.
Maandag gaat fase 2 van het rampenplan in werking, en net nu wordt een stijging van de reproductiegraad vastgesteld. We gaan van 0,6 naar 0,8. Elke tien met het virus besmette patiënten steken momenteel acht anderen aan. Dat is nog maar net binnen de limiet van wat virologen aanvaardbaar achten voor een versoepeling. Als dat cijfer op die manier blijft stijgen, dan gaan we terug naar af. Experts zijn bezorgd. Het is afwachten wat de gevolgen zullen zijn van de nieuwe maatregelen.
Een verwittigd man is er twee waard. In tijden van corona heet dat een reproductiegraad van twee.
