In Vlaanderen is europarlementslid Frédérique Ries niet zo gekend. Bij onze Franstalige landgenoten wel. En ze wordt ook al een tijd gevolgd door enkele kritische Marokkaanse journalisten. Volgens hen is Ries te veel de spreekbuis van het Marokkaanse regime in België en Europa geworden.
Ries werd even bekend - of bij sommigen berucht - in Vlaanderen toen enkele Europese parlementsleden, onder wie ook die Belgische Ries (MR), begin 2020 een open brief hadden geschreven waarin ze maatregelen vragen "zodat Aalst carnaval geen platform voor antisemitisme en haat blijft". Eerder voerde ze een verbod op het gebruik van wegwerpplastic in.
Frédérique Ries (Balen, 14 mei 1959) is een Belgisch politica voor de MR. In 1981 werd Ries licentiate journalistiek aan de Universiteit Luik. Vervolgens had ze van 1981 tot 1984 de commerciële leiding over het radiostation FM56 in handen. Van 1984 tot 1987 was ze productrice en presentatrice van RTL Télévision en van 1987 tot 1998 was ze journaliste en hoofdredactrice van het journaal op de Franstalige commerciële omroep RTL-TVI.
In 1999 werd ze voor de toenmalige PRL verkozen tot lid van het Europees Parlement, een functie die ze bleef uitoefenen tot in februari 2004. Van februari tot juli 2004 was ze korte tijd staatssecretaris voor Europese Zaken en Buitenlandse Zaken in de regering-Verhofstadt II, als opvolgster van Jacques Simonet. Sinds juli 2004 zetelt ze opnieuw in het Europees Parlement. Ze was van 2006 tot 2018 eveneens gemeenteraadslid van Brussel.
Bachir Outaghani van TV Maghreb is minder onder de indruk van Ries. Hij vindt dat ze te veel een spreekbuis is van het Marokkaanse regime of Makhzen zoals ze dat daar omschrijven.
Op 24 april 2020 klaagt Ries bijvoorbeeld de coronasituatie aan in de vluchtelingenkampen van Tindouf.
Tindouf is een stad in Algerije en is de hoofdplaats van de provincie Tindouf. Tindouf telt naar schatting 46.000 inwoners. Er is ook een basis van de Algerijnse luchtmacht gelegen. Sinds de oorlog tussen Marokko en Polisario, de onafhankelijkheidsbeweging van de Westelijke Sahara, zijn er rond Tindouf grote vluchtelingenkampen ontstaan. Deze kampen worden ook bestuurd door Polisario.
Volgens Outaghani komt de info van Ries exclusief van Marokko met als bedoeling buurland Algerije, Polisario en de Sahrawi in een negatief daglicht te stellen. Algerije is tegen de Marokkaanse aanwezigheid in de Westelijke Sahara en steunt Polisario, de onafhankelijkheidsbeweging aldaar. Algerije beschuldigt Marokko ook van kolonialisme.
De journalist van TV Maghreb wijst op een partijgenote van Ries: Latifa Aït-Baala. “De laatste, bekend om haar actieve rol in de lobby voor de annexatie van de Westelijke Sahara door Marokko, had in het Europees Parlement een vertoning georganiseerd van een documentaire getiteld "Sahara and Sahel Connexions – trafficking, drugs, terrorism", die ze maakte met haar man Hassan El-Bouharrouti, een specialist in propagandadocumentaires en promotor van Marokkaanse kolonialistische stellingen, gefinancierd door de Makhzen (overheid)...”
Outaghani: “Is het in naam van deze vriendschap met het koninkrijk Marokko dat Frédérique Ries er de voorkeur aan gaf om de twee vermeende gevallen van coronavirus in Tindouf, een van de gebieden die het minst zijn getroffen door de Covid-19-pandemie in Algerije, op te roepen, terwijl ze een oogje dichtkneep voor de vele gevallen van besmetting die zijn ontdekt onder politieke gevangenen in een gevangenis in het zuiden van Marokko, 133 gevallen volgens een rapport dat op 23 april 2020 door de Marokkaanse gevangenisautoriteiten openbaar is gemaakt?”
De journalist tot slot: “Er is inderdaad legitieme reden tot twijfel, omdat de ‘vrienden’ en verdedigers van Marokko in het Europees Parlement talrijk zijn en hun acties gecoördineerd en geleid door de Makhzen altijd zorgvuldig verborgen zijn gebleven voor de publieke opinie, zowel Marokkaans als internationaal.”
Tot Qatargate begin december uitbrak...
