Europese crisisvergadering van Macron was een gemiste kans voor België.
Geen Bart De Wever aan tafel bij het Europese crisisoverleg in Parijs. Ondanks de cruciale rol die België speelt in de geopolitieke verhoudingen, met zijn invloed op de blokkering van Russische tegoeden en de aanwezigheid van het NAVO-hoofdkwartier op Belgisch grondgebied, werd de N-VA-leider door Franse president Emmanuel Macron niet uitgenodigd. Het was een gesprek waar de grote Europese machten samenkwamen, waaronder Duitsland, Spanje, Polen, Italië en het VK, maar ook Nederland en Denemarken. Waarom was België, met haar strategische positie en een verwoede inzet in de strijd tegen Rusland, niet vertegenwoordigd?
België als cruciale speler in het conflict
Sinds de oorlog in Oekraïne is België een sleutelfiguur geworden in het mondiale machtsdiplomatieke spel. Ons land is verantwoordelijk voor het bevriezen van ongeveer 300 miljard euro aan Russische tegoeden, geld dat via Belgische kanalen passeert voor de steun aan Oekraïne. Tijdens een eerder bezoek van premier Alexander De Croo aan de Amerikaanse president Joe Biden werd het Euroclear-register, dat de vastgezette Russische middelen beheert, een van de belangrijkste gesprekspunten. Bovendien is België, als gastland van de NAVO, een pijler in het veiligheidsdomein van Europa. Toch, ondanks deze strategische posities, werd Bart De Wever, als vertegenwoordiger van het land, gemist op het belangrijke overleg in Parijs.
Slechte leerling in defensie-uitgaven
De keuze om De Wever niet uit te nodigen heeft waarschijnlijk te maken met de militaire en diplomatieke status van België op het Europese toneel. Het is geen geheim dat België, met zijn defensiebudget van 1,3 procent van het bruto binnenlands product (bbp), niet voldoet aan de NAVO-norm van 2 procent. Dit tekort in militaire uitgaven wordt door andere Europese landen steeds sterker aangevoeld, vooral door de landen die wel met elkaar samenwerken in de militaire coalities voor Oekraïne. Nederland en Denemarken bijvoorbeeld hebben zich op dit vlak al bewezen door hun gezamenlijke leiding over de F-16-coalitie, die Oekraïne van gevechtsvliegtuigen voorziet. Dit maakt de keuze voor deze landen in een overleg over defensie-uitgaven een logischere stap dan de uitnodiging van een land dat niet actief bezig is met het versterken van zijn militaire capaciteiten. Vrij vertaald: onze mening telt niet. Volgen wat er boven onze hoofden wordt beslist en zwijgen. In het Westen noemt zoiets democratie, toch?
Politieke ervaring en netwerk
De Wever wordt daarnaast geconfronteerd met een ander obstakel: zijn gebrek aan ervaring en netwerk op het internationale diplomatieke toneel. Waar zijn voorganger, Alexander De Croo, zich door de jaren heen had weten te positioneren als een invloedrijke speler binnen Europa en daarbuiten, ontbreekt het De Wever aan dezelfde connecties. De Croo, afkomstig uit de liberale familie, had sterke banden met andere Europese leiders, zoals Macron en Rutte, en kon rekenen op een netwerk van diplomaten die zijn internationale invloed vergrootten. In tegenstelling tot de N-VA, die in het Europees Parlement deel uitmaakt van de ECR-fractie (een alliantie met onder andere de Italiaanse partij van Giorgia Meloni), heeft De Wever niet het netwerk of de diplomatieke steun die De Croo wel had.
Het probleem van de sherpa
Daarnaast speelt de positie van de diplomatiek adviseur, de zogenaamde 'sherpa', een cruciale rol in het opbouwen van buitenlandse relaties. De Wever heeft Pascal Heyman, een ervaren diplomaat en voormalig ambassadeur bij de NAVO, aangesteld om deze taak op zich te nemen. Maar volgens bronnen is Heyman nog niet effectief in zijn rol. Dit ontbrekende leiderschap op diplomatiek vlak kan een belemmering vormen in het verkrijgen van toegang tot belangrijke overleggen, zoals dat van Macron.
De toekomst
Hoewel België zijn rol als belangrijke speler in het Oekraïne-conflict niet zomaar kan vergeten, is het duidelijk dat De Wever nog een lange weg te gaan heeft om zijn internationale diplomatieke gewicht te vergroten. Terwijl Frankrijk en andere landen hun invloed en netwerk verder versterken, is het - zo beweren de experts - voor België essentieel om te investeren in zowel militaire uitgaven als diplomatieke ervaring. De Wever moet zijn plek aan tafel alsnog te veroveren. De Franse president heeft immers beloofd dat er “andere formats” komen om over Oekraïne te spreken. En als de nieuwe zonnekoning wat zegt, moeten we luisteren. Of De Wever daar deel van uitmaakt, zal afhangen van zijn vermogen om zijn internationale positie te versterken.
(Foto: Bert Van Den Broucke/ /Photo News)
