Het rijk van de agenda.
Heb je onlangs nog eens geprobeerd om naar je ziekenkas of naar de vakbond te bellen? Bij ‘officiële’ instanties krijg je nog altijd via een bandje te horen dat corona de werking heeft verstoord en vragen ze om begrip. Vervolgens krijg je dan minutenlang een k*tmuziekje geserveerd en word je aangeraden om op een ander moment terug te bellen. Doe je dat niet, dan is twintig minuten wachten niet uitzonderlijk, drie kwartier kan ook.
Werken op afspraak dan maar. Al moet je natuurlijk ook een afspraak kunnen maken. Als je e-mail pas na drie dagen wordt beantwoord, is er van efficiëntie-winst natuurlijk geen sprake.
Toch wordt het nieuwe normaal wellicht het rijk van de afspraak. De post, de dokter, het gemeentehuis, het zwembad en de cinema, zonder afspraak kom je er niet meer in. 'De digitale versnelling' heet zoiets in overheidstaal. ‘Ontzielen’ klinkt het in mensentaal.
Het rijk van de vrijheid wordt het rijk van de agenda. Wie kan plannen, organiseren en reserveren, zal kunnen genieten. Impulsieve dromers gaan verdwalen. We evolueren naar een maatschappij waar het getal bepaalt wat er kan en niet kan. Voor wie goedgelovig is, is dat een verbetering, want efficiënter. Wie wantrouwig is, ziet hierin een tool om te controleren waar, wie, wanneer wat doet, moet doen, of niet doet.
Corona is ongetwijfeld een scharniermoment in onze geschiedenis. En we zijn nog niet eens begonnen.
