De politie speurt naar taarten en pizza’s.
De politie is in staat om met haar camera’s - die in onze steden overvloedig zijn opgehangen - de haren in onze neus te zien. Het cameranetwerk werd ooit geïnstalleerd “voor onze eigen veiligheid”. Door de jaren heen is het netwerk zo uitgebreid dat je er als het ware een roadmovie mee kan draaien zonder dat de "acteurs" het in de gaten hebben. Big Brother, het apocalyptische beeld van een overheid die ons continu in de gaten houdt - gecreëerd door George Orwell in het boek ‘1984’ – is een realiteit geworden. De stadscamera’s worden nu ingeschakeld om “corona-criminelen” proactief op te sporen.
“Via ons cameranetwerk doen wij vaststellingen”, zegt woordvoerder Wouter Bruyns van de politiezone Antwerpen in ‘Het Nieuwsblad’. “Zo hebben we al gezien dat er ergens een heel grote taart werd geleverd, of een groot aantal pizza’s. In dat geval gaan we over tot controle. Stellen we vast dat de regels worden overtreden, dan stellen we altijd een pv op. De tijd van sensibiliseren ligt al heel lang achter ons.”
Wij moesten even slikken toen we dit lazen. De achteloosheid waarmee dit wordt meegedeeld, is angstaanjagend. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat we ons in de gaten laten houden door de politie. Vanuit een toren - gewapend met een joystick – interpreteert de politie ons doen en laten, en grijpt in "als de taart te groot is" (wijzend op een lockdownfeestje). De gedachte dat je wordt bekeken en beoordeeld terwijl je over straat loopt, maakt ons ongemakkelijk. De gedachte dat niemand hier tegen in opstand komt, maakt ons bang.
