"Het Chinese volk zal het aan buitenlandse krachten nooit toestaan dat het wordt gepest, onderdrukt en onderworpen."
In de wereldgeschiedenis zijn er tot nu toe weinig grote problemen te melden met de Chinezen. Ten minste internationaal gesproken. In het land zelf is het kommer en kwel, je kan ook maar best geen buurland zijn en je wordt niet verondersteld een mening te hebben. Door het feit dat China geen godsdienst heeft die het aan anderen wil opleggen, zijn wij, Westen, vooralsnog (wellicht) van groter onheil gespaard gebleven. Tenzij je de economie als een vorm van beleving (godsdienst) beschouwt.
De relatie met China is er met de komst van sloppy Joe niet op verbeterd. Tijdens de viering van het 100-jarig bestaan van de Chinese Communistische Partij (CCP) was duidelijk te horen dat de Chinezen de bemoeizucht van buitenaf beu zijn.
De viering stond bol van de symboliek. President Xi Jinping vond het helemaal niet erg om te flirten met massamoordenaar Mao en droeg voor de gelegenheid zelfs een grijs Mao-pakje. Hij had zich met de Chinese leiders verzameld op het balkon van de Poort van de Hemelse Vrede, boven het grote portret van Mao Zedong, aan de ingang van de "Verboden Stad". De scène herinnerde eraan hoe de "Grote Roerganger" in 1949 op dezelfde plaats de stichting van de communistische volksrepubliek had uitgeroepen.
Van daaruit sprak hij strenge woorden voor de wereld. "We zullen nooit schijnheilige preken aanvaarden van degene die denken dat ze het recht hebben om ons terecht te wijzen. Iedereen die dat probeert, zal stuiten op een grote muur van staal, die 1,4 miljard Chinezen gesmeed hebben."
Hij verheerlijkte een sterk en modern leger voor een sterke natie en stak een dreigende vinger op naar “onafhankelijkheidskrachten”.
Het was lang geleden dat een Chinees leider nog zo duidelijk was. Men weze gewaarschuwd.
