In het TeamNL huis van Nederland in Parijs was het regelmatig feesten geblazen en ook de feestjes bij andere landen waren legendarisch. En wij Belgen? Wij wisten best wat medailles te rapen, maar moesten het met het doodsaaie Lotto Belgium House doen. Vier miljoen euro en amper sfeer, van weggegooid geld gesproken.
Doods, duur en te commercieel
Doods, te dure prijzen en super commercieel: nee, het Lotto Belgium House haalde zelfs geen brons de voorbije periode. De online kritiek is striemend en als we de beelden mogen geloven niet onterecht. Akkoord, Average Rob kan een feestje op gang trekken en Natalia is verdienstelijk, maar het blijft zwak. Het BOIC spendeerde 4 miljoen euro om het een maand te kunnen uitbaten, benieuwd hoeveel geld er aan de vingers is blijven kleven …
Leren van de Nederlanders
Fans, sporters en sponsors samenbrengen daar draait het om, maar dat goed neerzetten, nee daar slagen we niet in. Misschien moeten we eens bij de noorderburen spieken. Het Lotto Belgium House was zelfs volgens insiders een flop. Sponsors en vips, ja daar werd de rode loper voor uitgerold, maar de gewone supporter bleef in de kou staan.
Meer sfeer aub
Een toegangsticket kostte minstens 21 euro, weliswaar met één inbegrepen drankje. Daar vier je uiteraard geen epische sportprestatie mee. ‘s Avonds werden de prijzen opgetrokken want dan gingen er optredens door en werden onze sporthelden gevierd. Voor de luttele som van 97,5 euro kon je daarbij zijn. Voor dat bedrag mocht je wel twee drankjes en een snack in je graat slaan. Meer drinken? 6 euro voor een pintje alsjeblieft. Zelfs op een populair terras in de Franse hoofdstad ben je dat bedrag meestal niet kwijt.
“Love it or hate it, maar de Nederlanders weten wel hoe ze een feestje moeten bouwen en er de omstandigheden voor creëren.”
Terwijl er ‘s avonds in de Arena, de ruimte waar atleten werden gevierd en de optredens doorgingen, soms wat sfeer was, was dit in de bar helemaal niet het geval. Van sfeer opsnuiven was daar amper sprake en de meeste avonden liepen af met een sisser.
De keuze van de locatie - een klein zaaltje pal in het centrum - staat in schril contrast met de zee aan ruimte die de Nederlanders ter beschikking hadden. Naar goede Nederlandse gewoonte waren de prijzen daar trouwens ook een heel stuk lager. Als je dan ook nog eens weet dat onze buren heel wat meer eremetaal veroveren, kun je beter daar zijn.
Bij het BOIC lappen ze de kritiek aan hun laars. Ze kozen bewust voor een centrale locatie in een fraai historisch pand. Er volgt nog een evolutie, maar ze lijken zich alvast van geen kwaad bewust. Zij spreken over een gezellige sfeer en geven aan dat er altijd kritiek van enkelingen zal zijn. Elke avond was uitverkocht, tja …
Team Belgium
