Europese Rekenkamer waarschuwt voor een tekort aan batterijen.
Europa wil vanaf 2035 geen nieuwe auto’s met verbrandingsmotor meer toelaten op de Europese markt. Een ambitieus plan, waar niet genoeg over is nagedacht, zo blijkt nu. Willen, is niet noodzakelijk. Tussen droom en daad staan nogal eens wetten in de weg en praktische bezwaren. Dat wist Elsschot al in de vorige eeuw.
De Europese Rekenkamer – onder leiding van Annemie Turtelboom, die sinds 2018 het Belgische lid is van de Europese Rekenkamer – heeft het plan tegen het licht gehouden en stelt vast dat het wellicht onhaalbaar is. De Rekenkamer stelde een rapport op over het Europese industriebeleid voor de batterijsector, en kwam tot de conclusie dat er wel een strategisch actieplan is om van de EU een wereldleider op het gebied van batterijen te maken, maar dat het niet overtuigt.
De EU beschikt niet over becijferde, tijdgebonden targets voor haar batterij-industrie, waardoor ze met andere woorden geen duidelijk doel voor ogen heeft, schrijft de Rekenkamer. Simpel gezegd: Europa zal aan de enorme vraag naar batterijen niet kunnen voldoen.
Een van de redenen daarvoor is dat Europa voor de fabrikanten van het spul niet aantrekkelijk is. We citeren ‘De Morgen’: “Ze richten zich op de VS richten, waar ze aantrekkelijkere financiële voorwaarden genieten. Bovendien is de EU sterk afhankelijk van de invoer van grondstoffen uit landen waarmee ze geen handelsovereenkomst heeft. Tot slot kunnen stijgende grondstof- en energieprijzen het concurrentievermogen van de Europese batterijproductie aantasten.”
Dat klinkt als een ‘oeps’. Gaat Europa straks het verbod om in 2035 nog verbrandingsmotoren te produceren opheffen, of gaan we voor onze batterijen massaal gaan shoppen in het buitenland, met alle gevolgen van dien voor de Europese auto-industrie.
