De enige echte vraag in het dossier van de Bende van Nijvel is of alle slachtoffers toevallig zijn of niet. Er zijn voor beide pistes argumenten.
Een van de vele bronnen die de piste van gekozen slachtoffers voorstaat (afrekeningen dus) stelt hier dat 5 lastige personen werden vermoord en dat de ‘holdups’ en andere misdrijven bijkomstig waren. In totaal vielen wel 28 dodelijke slachtoffers in 82, 83 en 85.
Het gaat meer bepaald over de diefstal in de Colruyt van Nijvel (3 doden waarvan 2 lastige - zie onder), de holdup van Delhaize Overijse (de lastige en loslippige Léon Finné) en deze van Aalst (Jan P.).
Tussenin werd ook de heer Van Camp van een restaurant in Lasne vermoord. In totaal dus 5 liquidaties. De bron: “De Bende van Nijvel heeft nooit bestaan en was alleen bedoeld was om (die) lastige getuigen uit de weg te ruimen.”
De bron: “Léon Finné was (...) bij de vergadering waarin de staatsgreepplannen besproken werden om prins Albert aan de macht te brengen met medewerking van defensieminister Paul Vanden Boeynants.”
Finné is zeker een van de meest intrigerende slachtoffers van de Bende. Niet iedereen is ervan overtuigd dat hij geliquideerd werd op de parking van Delhaize. Sommigen menen dat hij toen al dood was en dat zijn lijk daar toen werd gelegd.
Finné sprak zeker over een staatsgreep, onder anderen ook tegen rijkswachtofficier Vernaillen die overigens zelf werd beschoten door Bouhouche en Beijer. Volgens de gangbare mening gaat het om een drugszaak. Niet iedereen volgt die piste.
Het tegenargument is krachtig: waarom zo veel moeite doen om slechts enkele personen te liquideren? Een raadsel dus...
