Heel veel vragen, maar geen antwoorden.
Eén ding is duidelijk: dat het niet duidelijk is en dat onze regering geen exitstrategie heeft. Onze overheid kiest ervoor om te focussen op het bezweren van de acute gezondheidscrisis. Ze wil nog niet te ver vooruitkijken.
Het ontmantelen van het cordon is ook geen makkelijke zaak. De meest voor de hand liggende oplossing lijkt de accordeonstrategie. De maatregelen weer versoepelen, maar opnieuw verstrakken als we zien dat het virus zich weer verspreidt.
Volgens Viroloog Marc Van Ranst duurt het nog een jaar voor alles weer normaal is omdat er waarschijnlijk dan pas een vaccin zal zijn. In tussentijd zijn er heel veel mogelijke scenario’s die allemaal voor- en nadelen hebben.
Gaan we de scholen weer openen? Helemaal? Gedeeltelijk? In kleinere groepen? Op verschillende dagen: een deel op maandag, een deel op dinsdag, etc..? Moeten ouderen en kwetsbare mensen langer in quarantaine? Moeten we de social distancing aanhouden? Moeten middelbare scholen lesgeven via de computer? Verplichten we een maximaal aantal klanten per vierkante meter in de horeca? Voeren we de lockdown weer in als het aantal besmettingen weer toeneemt? Schaffen we grote manifestaties nog altijd af, geen theaters en bioscopen? Verbieden we vliegreizen voor een lange tijd? Leggen we bepaalde regels op aan winkels? Welke regels krijgen bedrijven?
We zullen in ieder geval moeten wennen aan het idee dat er een tweede en een derde lockdown komt. De economie zal weer moeten aangezwengeld worden en leren functioneren in een jojo-maatschappij.
