Juridische guerrillaoorlog tussen ‘tScheldt en Erik Van der Paal eindigt in een soap.
Hoeven we hem nog voor te stellen? Erik Van der Paal, symbool van het gerollebol tussen de Antwerpse politiek en het vastgoed: groot geld, corruptie en fraude. Van der Paal leeft op voet van oorlog met de kritische pers. Hij dagvaarde nieuwssite ‘Apache’ omdat die een artikel over een Antwerpse vastgoedoorlog publiceerde, waarin Van der paal werd voorgesteld als een lobbyist die optreedt voor een van beide partijen die strijden om het eigenaarschap van een groot Antwerps bouwproject. Apache had candid beelden van een verjaardagsfeestje van Van der paal met de crème van de Antwerpse politiek gepubliceerd. In die blockbuster ging iedereen spreekwoordelijk met de billen bloot. Van der Paal verweet Apache “schending van de privacy”. Apache sprak van “een in België nooit eerder vertoonde schending van de vrijheid van meningsuiting en van de persvrijheid.” De correctionele rechtbank van Antwerpen oordeelde uiteindelijk dat Apache de privacy van projectontwikkelaar Erik Van der Paal niet had geschonden en hem niet had belaagd door het fameuze Fornuisfilmpje online te zetten.
Het is een publiek geheim dat Van der Paal professioneel intiem is met burgemeester Bart De Wever en dat beide heren – zo schrijft de satirische onlinekrant ‘tScheldt – zorgen voor “het verdisney-zeren van de Antwerpse skyline.”
‘tScheldt en Van der Paal kunnen niet door één deur en vechten een juridische guerrillaoorlog uit. Aanleiding was (alweer) een artikel van ‘tScheldt waarin ze op zoek gingen naar wat er in Antwerpen onder tafel werd beslist door “het triootje Greet Valck, Erik Van der Paal en Bart De Wever.” Voor Van der paal was dat een druppel teveel en begon te procederen. Van der Paal verloor en werd veroordeeld tot een rechtsplegingsvergoeding van 1.500 euro. Het begin van (alweer) een kleine soap.
We citeren ‘tScheldt: “Er was al iets vreemd aan de rechtszaak van Van der Paal tegen ‘tScheldt. Van der Paal had daarin woonstkeuze gedaan bij zijn advocaat Walter Damen. Eigenlijk mag dat niet. De schrandere advocaten van ‘tScheldt, om niet te zeggen, Meester Luc Deceuninck, lieten optekenen dat klager zich niet kan verschuilen bij zijn advocaat. Want wat als klager het pleit zou verliezen en verplicht zou worden de rechtsplegingsvergoeding te betalen? De advocaten van ‘tScheldt argumenteerden dat indien klager niet kon of wilde betalen ze moeilijk de meubels van Walter Damen konden komen halen, of niet? Wél, de advocaten van ‘tScheldt bleken een juist voorgevoel gehad te hebben. Want wat blijkt. ‘Miljonair’ Eric Van der Paal kan zijn schuld niet betalen. “
En zo rommelt het gestaag verder in de stad van Rubens en Lange Wapper, waar willen niet gelijk is aan kunnen, en omgekeerd.
