Geneviève Lhermitte (16/11/66) heeft haar 5 kinderen woensdag 28 februari 2007 één na één bij zich geroepen. Telkens in een andere kamer sneed zij hen de keel over met een slagersmes. Enkel Yasmine (14) bood weerstand.
Het ging om Yasmine (13 augustus 1992), Nora (13 februari 1995), Miriam (20 april 1997), Mina (20 mei 1999) en Mehdi (9/8/03).
De depressieve vrouw probeerde daarna zelfdoding te plegen. Ze werd snel aangehouden voor vijfvoudige moord.
HBVL iets later: “Het was geen dag als een andere, gisteren in het Waals-Brabantse Nijvel. De gruwel van de avond voordien heeft iedereen met verstomming geslagen. Familie, vrienden, buren, schoolkameraden, zelfs de meest geharde speurders verkeerden in shock en hadden psychologische begeleiding nodig.”
Op een druk bijgewoonde persconferentie gaf procureur Bernard Goethals toen meer uitleg over de gruwel.
"De vrouw kocht het slagersmes de woensdagochtend. Toen haar kinderen ‘s middags van school kwamen, riep ze hen één na één bij zich. Telkens in een andere kamer. In één beweging sneed ze hen de keel over en legde de slachtoffertjes daarna in bed. Mehdi was de eerste, daarna volgden zijn vier zussen. Om te verhinderen dat ze om hulp schreeuwden, hield ze haar hand op hun mond. Enkel Yasmine, de oudste dochter, probeerde te vluchten. Maar het veertienjarige meisje was niet opgewassen tegen haar moeder.”
“Uiteindelijk probeerde de vrouw zelfmoord te plegen door zich in het hart te steken, maar dat mislukte", zei de zwaar aangeslagen magistraat.
HBVL: “Lhermitte zou intussen aan de speurders hebben verklaard dat ze grotendeels de cultuur van haar Marokkaanse man had overgenomen en dat ze zich totaal geïsoleerd voelde.”
“Bouchaib Mokadem (toen 43) begon haar ook steeds meer beperkingen op te leggen, wilde een muur bouwen rond de tuin en stond er op dat zijn oudste dochter Yasmine een hoofddoek droeg wanneer ze het huis verliet.”
Volgens een vriendinnetjes van het meisje wilde ze dat helemaal niet en ook Geneviève ging daar niet mee akkoord. Maar Yasmine gehoorzaamde omdat, zo zei ze, ‘er al vaak genoeg ruzie was thuis'.
Geneviève was toen al zes jaar depressief en had vrijdag, twee dagen na de moorden, een afspraak bij de psychiater. HBVL: “Maar speurders wisten intussen te achterhalen dat ze die dinsdag had geannuleerd. Toch is er volgens het gerecht geen reden om aan te nemen dat er sprake is van voorbedachtheid, zo zei procureur Goethals.”
Marie-Jo, met wie Geneviève vaak praatte over haar problemen, vreest nu het ergste. "Ik denk dat niets haar nog zal kunnen tegenhouden om zo snel mogelijk bij haar kinderen te zijn. Ze betekenden alles voor haar. Daarom is het zo onbegrijpelijk. Vooral de manier waarop. Wellicht wilde ze haar kinderen niet achterlaten bij een vader die niet naar hen omzag."
Geneviève Lhermitte wordt dan dag en nacht bewaakt in het ziekenhuis van Nijvel. HBVL: “Volgens het gerecht is de vrouw psychisch helemaal ingestort. Ze werd kort ondervraagd door onderzoeksrechter Destrée, die haar in verdenking stelde voor de moord op haar vijf kinderen.” De assisenjury veroordeelt haar tot levenslang.
VRT: “In 2019, na zowat 12 jaar in de gevangenis van Vorst te hebben gezeten, komt ze vrij onder voorwaarden. Lhermitte moet wel eerst worden opgenomen in een gesloten psychiatrische instelling om daar een doorgedreven behandeling te volgen. Pas later zou dan werk gemaakt worden van een echte terugkeer naar de maatschappij, weliswaar nog steeds onder strikte begeleiding.”
Die terugkeer is er niet gekomen. Lhermitte vraagt uiteindelijk euthanasie aan wegens ondraaglijk psychisch lijden. Exact 16 jaar na de dood van haar kinderen kreeg ze die ook op 28 februari.
foto: screenshot VTM Nieuws
