Gewoon digitaal verder vergaderen, is gewoon geen optie.
“We werken verder met iedereen die negatief test”, aldus Conner Rousseau (sp.a) op Twitter. Hij postte die tweet nadat Egbert Lachaert (Open Vld) positief testte op Covid-19. Maar Rousseau kreeg meteen het deksel op de neus van zijn Waalse collega Bouchez. Volgens de Waalse voorzitter van de liberalen, vervang je een preformateur niet gelijk een speler in een voetbalploeg. Om in de terminologie van het voetballen te blijven: we gaan naar verlengingen.
Er zal wel digitaal worden verder gepraat, maar echte harde onderhandelingen zijn onmogelijk. Zullen we op17 september dan wel een nieuwe digitale regering hebben? “Vergeet dat maar”, zegt politicoloog Carl Devos (UGent) in Het Nieuwsblad. “Ik geloofde al niet in een volledig uitgewerkt regeerakkoord. Vergaderen via Teams of Zoom of Skype dwingt tot bondigheid, maar het is minder evident voor moeilijke gesprekken, laat staan voor regeringsonderhandelingen.”
Het vertrouwen was al fragiel in het Vivaldi-clubje en men is nog niet eens bij de punten en komma’s beland. Deze week zou de week van het harde spel moeten zijn, het politieke poker waarbij blikken, lichaamstaal, strategische pauzes en de fysieke uitputting van het eindeloos vergaderen een rol spelen.
De procedure is nu dat er na dag negen dagen een tweede test volgt. Pas als die ook negatief is, kan contact weer.
De vraag is nu wat er gaat gebeuren als Wilmes op 17 september het vertrouwen vraagt en die niet krijgt. Moeten we dan wachten op een Vivaldi-coalitie die nog niet rond is? Zitten we dan echt zonder een regering, of past men er een politiek mouw aan?
