Een ongevaccineerde die corona krijgt en de ziekte nog overleeft ook? Haast onmogelijk, volgens Pierre Van Damme.
De ‘waarheid’ over corona: ze wordt constant bijgespijkerd. Een grappig recent voorbeeld hiervan is ‘De Morgen’. Begin deze maand schreef de krant, dat een derde van de Belgen die een coronabesmetting opliepen, lijden aan ‘long covid’.
Een derde, jawel. Dat betekent dat één op drie van de mensen die je kent die corona kregen, nu zou lijden aan long covid. Dat betekent ook dat zo’n drie miljoen Belgen aan long covid zouden lijden. Een kritische mens zou zich daar vragen bij stellen, maar niet bij de mainstream media: die namen het nieuws gewoon over. Ook geen factchecker die hier over struikelde. Die waren wellicht te druk bezig met uit te zoeken hoe ze ons nog eens een hak konden zetten.
Alsof het vorige artikel nooit bestaan heeft, schreef diezelfde krant nu gisteren dat er 130.000 Belgen aan covid lijden. Enfin, zo’n 2.870.000 minder dus. Een getal dat wellicht beter kan kloppen.
Ook over de vaccins werd er al heel wat uit grote tenen en duimen gezogen. In den beginne beschermden die vaccins tegen overdracht van het vaccin, en al wie dat op tv in twijfel durfde trekken, die kreeg zijn ontslag. Maar de vaccins beschermden wel tegen ziekte. “Het is de pandemie van de ongevaccineerden!” riep onze dweil van de regering, schuimbekkend van woede. Maar ook dat bleek al snel niet waar. Het narratief werd afgezwakt naar ‘de vaccins beschermen tegen ernstige ziekte’. We weten inmiddels al dat dat ook niet waar is, maar toch is het waar, omdat het waar moet zijn. In het najaar moet immers een nieuwe prikcampagne op gang getrokken worden. Al wie durft twijfelen dat de vaccins beschermen tegen ernstige ziekte, die roept de vreselijke wraak van de Heilige Prik over zich heen.
Pierre Van Damme, de epidemioloog/ cijfergoochelaar die weleens dingen in de doofpot foefelt, deed in ‘Humo’ een opmerkelijk interview om de werking van het vaccin in de bloemetjes te zetten. Daarin vertelt hij dat hij in het voorjaar zelf corona opliep, en enkele weken met een droge hoest kampte. Hij zegt er echter wel bij dat hij ontzettend veel chance heeft, dat hij drie prikken kreeg.
Voor mensen die eveneens drie prikken kregen en toch corona kregen, en ziek werden, heeft hij volgende boodschap: “Ik denk dat die mensen eens zouden moeten praten met ongevaccineerden die het virus opliepen: die waren er niét vanaf met een weekje thuiszitten. Als ze het al overleefd hebben.”
Zo, dat vinden wij toch een bijzonder krasse uitspraak. En wel hierom. Ten huize ondergetekende werd er niet gevaccineerd. Niet omdat we antivaxers zijn. Wel omdat we koppigaards zijn. Toen afgelopen zomer geroeptoeterd werd dat ongevaccineerden nergens meer binnen zouden mogen, hadden wij zoiets van: ‘Dat zullen we nog wel eens zien, wij nergens meer binnen mogen.’
We waren wel zinnens om af te wachten hoe dat vaccin zou uitpakken, en als het nuttig bleek, ons later alsnog te laten prikken. Thans zijn we nog steeds ongeprikt, omdat Pierre Van Dammes bovenstaande uitspraak kant noch wal raakt.
Maanden geleden. De ‘mildere’ omnikon-variant was nog niet in onze contreien. Het was al ‘levensgevaarlijke’ delta-variant die de klok sloeg. Op mijn vrouw haar werk, waar zo’n tachtig man/ vrouw werkt, en zij één van de drie ongevaccineerden is, begon de ene na de andere collega uit te vallen. De meesten met een serieuze griep, sommigen werden zelfs in het hospitaal opgenomen. De drie ongevaccineerden hielden dapper stand, tot mijn vrouw op een dinsdagochtend opstond met een snotneus en een kriebelkeel. Ze belde naar haar overste om deze milde symptomen te melden, maar die sloeg direct in paniek: “Thuisblijven jij.” Naar de huisdokter gebeld, direct naar het testcentrum in Herentals gestuurd. Positief natuurlijk. Twee weken huisarrest, want niet gevaccineerd: dat waren op dat moment de regels die geldden. En zo kwam het, dat mijn ongevaccineerde vrouw twee weken op ziekteverlof was. De eerste drie dagen met een lichte snotvalling, de rest van de dagen zo fris als een hoentje. Ook ikzelf werd later besmet, met eveneens een dag of drie snotneus en kriebelkeel tot gevolg. De ‘lastigste’ symptomen die we hadden, waren een kleine week geur- en smaakverlies. Wreed lastig, als je Duvel ‘s avonds naar spuitwater smaakt. Onze twee kinderen hebben, desondanks er geen quarantaineregels binnen onze woonst geldden, nooit symptomen gehad.
Samengevat: als die gevaccineerden die toch ziek werden van corona zouden gaan praten met ‘ongevaccineerden’ die hun besmetting overleefden, zoals Van Damme oppert, dan zouden ze misschien nog kunnen verschieten. Wij vragen al maandenlang aan Van Damme en Co het concrete bewijs dat ‘gevaccineerden minder ziek worden dan ongevaccineerden’, maar we zitten nog steeds te wachten...
