Der Zauberlehrling (De tovenaarsleerling) is een ballade van Goethe, geschreven tijdens diens verblijf in Weimar in 1797.
Het gekende verhaal begint met de oude tovenaar die zijn werkplaats verlaat. Hij laat zijn leerling achter met vervelende dagelijkse schoonmaakklusjes. De leerling wordt al gauw moe van het telkens water halen en betovert daarom een bezemsteel om het werk voor hem te doen. De leerling is echter nog niet voldoende volleerd en kan de bezemsteel niet in bedwang houden. Al gauw ligt de vloer helemaal onder het water.
Het verhaal doet me denken aan de profeten van Moderna en Pfizer. In 2017 al geeft Tal Zaks een voorspellende voordracht over mRNA-vaccins. Staat die betoverde bezemsteel symbool voor de mRNA-vaccins? Hebben we daar nog alle controle over?
Zaks is het hoofd van de medische afdeling van Moderna - gekend van het Spikevax coronavaccin - en overlegt vandaag ook regelmatig met wetenschappers uit Israël. Daar hebben ze vooral Pfizer gebruikt.
Zaks: "We zien het als een besturingssysteem. Dus als je dat daadwerkelijk zou kunnen veranderen... als je een regel code zou kunnen introduceren, of een regel code zou kunnen veranderen, blijkt dat het diepgaande implicaties heeft voor alles."
Volgens onze vrienden factcheckers moeten we dat niet zo letterlijk begrijpen. Zaks gebruikt die termen “uiteraard figuurlijk” en zegt nergens dat de technologie op het DNA ingrijpt.
In Humo nog onlangs hierover: “Ze is inderdaad te vergelijken met een besturingssysteem, waar je verschillende programma's - vaccins of medicijnen voor allerlei aandoeningen - op kunt draaien. Alleen de genetische code die de cellen opdraagt een bepaald eiwit aan te maken, moet je telkens aanpassen.”
Interessant is ook dat Zaks in die speech van 2017 verwees naar de studie van Moderna Preclinical and Clinical Demonstration of Immunogenicity by mRNA Vaccines against H10N8 and H7N9 Influenza Viruses. Als we die studie lezen over de immunogeniciteit, dan zien we dat toch heel wat mRNA achterblijft in de organen.
En dat doet dan weer denken aan een Japanse studie. Japan ging meer specifiek de verspreiding (biodistributie) van die mRNA-vaccins over het lichaam na. In die Japanse studie hoopte een vrij aanzienlijk deel van het Pfizer-mRNA-vaccin en de spikes zich op in de injectieplaats, lever, milt, bijnieren en eierstokken na 48 uur na intramusculaire injectie. Het onderzoek werd uitgevoerd op ratten en apen. Maar de tovenaarsleerlingen hebben uiteraard alles onder controle in het grootste biomedische project in de geschiedenis van de mens.
