Regels en regeltjes en regels.
Als burgemeesters en schepenen hun politieke carrière afsluiten zonder herverkiezing, hoeven ze niet per se meteen naar de VDAB. Dankzij een wettelijke regeling kunnen sommige van hen rekenen op een financiële vergoeding om hun overgang naar de volgende stap wat te vergemakkelijken. Dit vangnet, de zogenaamde "uittredingsvergoeding," is echter niet voor iedereen gegarandeerd en kent specifieke voorwaarden.
De voorwaarden voor een afscheid met vergoeding
Voor wie niet opnieuw een uitvoerende functie of mandaat opneemt in de nieuwe legislatuur en bovendien geen andere inkomsten heeft die de vergoeding overtreffen, ligt de weg naar de uittredingsvergoeding open. Een alternatief inkomen kan een pensioen, een uitkering wegens invaliditeit, of een salaris zijn, maar dit laatste enkel als het lager is dan de uitkering. Wie deze compensatie ontvangt, moet per jaar dat hij of zij mandataris was, rekenen op één maand vergoeding, met een maximum van twaalf maanden.
Een werkende schepen heeft geen recht op de uitkering als zijn inkomen het niveau van de vergoeding overstijgt. Zo’n schepen zou wel een aanvulling kunnen vragen, maar enkel als het inkomen niet voldoende is om de standaard uittredingsvergoeding te evenaren.
Hoeveel brengt het op?
De hoogte van de uittredingsvergoeding wordt bepaald door de laatst ontvangen jaarwedde van het uitgeoefende mandaat. Een schepen of burgemeester kan hiermee de brug maken naar de volgende stap in zijn carrière, hoewel vakantiegeld en eindejaarstoelage buiten beschouwing blijven. Er is evenwel een sterk verschil in de vergoedingen, afhankelijk van de grootte van de gemeente. Terwijl burgemeesters in kleinere gemeenten (minder dan 300 inwoners) het moeten stellen met 28.819 euro bruto per jaar, loopt het loon op tot 168.224 euro voor de burgemeesters van de grootste steden. Schepenen ontvangen een percentage van deze wedde, variërend tussen de 60 en 75 procent afhankelijk van de bevolkingsomvang van de gemeente.
Sociale correctie of gouden parachute?
Waar sommigen deze regeling zien als een sociaal vangnet voor politiek afscheidnemende ambtenaren, zijn er anderen die kritisch zijn en het een “gouden parachute” noemen. Critici wijzen erop dat dergelijke vergoedingen in tijden van economische onzekerheid misschien moeilijk uit te leggen zijn. Voor burgemeesters en schepenen kan deze uitkering echter ook een vangnet betekenen wanneer politieke heroriëntatie nodig blijkt.
