Niet iedereen is fan van Klaus Schwab van het World Economic Forum (WEF) en zijn Great Reset. Burgers beginnen steeds meer in te zien hoe ingrijpend de plannen zijn van de discipelen van Schwab.
In een nieuw boek onder redactie van succesauteur en voormalig journalist Michael Walsh Against the Great Reset: Eighteen Theses Contra the New World Order (Bombardier Books, verdeeld door Simon & Schuster) verzetten 18 intellectuelen en zakenlui zich tegen die ‘Great Reset’.
De Grote Reset (in het Engels: Great Reset, ofwel de Grote herstart) is een voorstel van het World Economic Forum (WEF) om na de coronapandemie de wereldeconomie duurzaam opnieuw op te bouwen.
Journalist John Tierney schrijft in het boek: "De Great Reset wordt geprezen als een verenigend project, een kans voor iedereen om mee te doen aan het opofferen (van het eigenbelang) voor het algemeen belang, net zoals we allemaal deden tijdens de pandemie. Maar de pandemie-offers waren niet alleen nutteloos, maar ook schadelijk, en het lijden werd niet gelijk verdeeld. De dupe werd gedragen door de meest kwetsbare leden van de samenleving.” Tierney legt verder het gebrek aan verantwoordelijkheid voor de onterechte paniek over het virus uit.
Victor Davis Hanson plaatst de voorschriften en doelen van het WEF in een historische context en laat zien hoe (Amerikaanse) politici destructief beleid rechtvaardigen. Michael Anton legt de socialistische geschiedenis van het woke kapitalisme uit.
James Poulos bekijkt hoe Big Tech optreedt als informele overheidscensuur. David Goldman confronteert de ideeën van het WEF voor een vierde industriële revolutie met de toewijding van China om de leider te zijn van een postwesterse wereld.
Deze schrijvers zien het doel van de Grote Reset niet zozeer als een wereld zonder racisme, ziekte, economische ongelijkheid of fossiele brandstoffen (de officiële doelstellingen van het WEF) – maar eerder als een wereld zonder individuele autonomie en macht waarin onze ‘beteren’ het systeem voor hun eigen doeleinden optuigen.
Historicus Hanson: "Ga uit van het ergste wanneer het bijvoeglijk naamwoord 'groot' verschijnt in verband met beoogde fundamentele, door de overheid aangestuurde of wereldwijde politieke veranderingen. Wat vergelijkbaar was tussen Lyndon Johnson's enorm dure maar mislukte "Great Society" en Mao's genocidale "Great Leap Forward" was het idee van een top-down, centraal gepland schema, bekokstoofd door elites zonder enige kennis uit de eerste hand, of zelfs bezorgheid hoe het de middenklasse en armen zou beïnvloeden. Zo vaak is het bijvoeglijk naamwoord 'groot' een codewoord van veronderstelde verlichte planners voor radicale pogingen tot wederopbouw van een samenleving die ofwel moet worden misleid of gedwongen om een volledige revisie te accepteren.”
Hanson concludeert dat de Great Reset niet progressief is, ondanks de beweringen van zijn voorstanders. Nauwkeuriger gezegd, schrijft hij, zou het een "Grote Regressie" of "Grote Achteruitgang" moeten worden genoemd.
