Staatssecretaris Bruno De Lille (Groen) wil dat de uitgeverij haar Jommekes "opkuist".
Het kon niet uitblijven dat ook Jommeke ten prooi zou vallen aan de kritiek van politiek correcte azijnpissers.
“Niet een beetje, maar erg seksitisch”, zo omschrijft Bruno De Lille de stripverhalen van Jommeke in een opiniestuk in 'Knack'. De arme moeder van Jommeke woont zowaar in de keuken, moeders moeten kakluiers van kinderen verschonen en ze eten geven, papegaai Flip is een verwijzing naar ons koloniaal verleden (kadootje van nonkel pater), een aap als huisdier hebben kan niet en de Miekes moeten vooral luiers naaien en afwassen. De Lille is voormalig Brussels staatssecretaris voor Gelijke Kansen en vindt dat we dat niet langer mogen aanvaarden.
Onder druk van de wereldverbeteraars herwerkte de uitgeverij al een keer ‘De Plastieken Walvis’ tot ‘De Plasticjagers’ met daarin veel aandacht voor ecologische thema’s. De nieuwe moraal leverde bovendien al enorm interessante albums op zoals 'Balletkoorts’ bijvoorbeeld, waarin Jommeke dansles volgt.
In de nieuwe verhalen wordt dan ook volop rekening gehouden met de nieuwe werkelijkheid, maar de vroege verhalen gaan herschrijven, lijkt de uitgeverij onrealistisch.
Wij kennen een boek dat als lichtend voorbeeld dient voor het plegen van terroristische aanslagen, maar het heet niet 'Jommeke'.
