Gezond gaan slapen en niet meer wakker worden, het kan.
De laatste tijd zijn er opvallend veel gezonde (jonge) sporters, zonder klachten en/of voortekenen die plotseling problemen krijgen met het hart. Voor wetenschappers lijkt het vast te staan dat het niets te maken kan hebben met experimentele vaccins. Wie dat wel beweert is een ketter, want wat niet bewezen, is niet bewezen.
Maar hoe kunnen we het dan wel verklaren? Het antwoord is ‘SADS' (sudden arrhythmic death syndrome). Het lijkt niet echt op een bewijs, maar een beetje op ‘daarom’ antwoorden op ‘waarom’. SADS is een aandoening waarbij iemand plotseling en onverwacht overlijdt aan een hartstilstand, maar de oorzaak van de hartstilstand niet kan worden gevonden. Op de website van UZLeuven wordt als volgt omschreven: "Wanneer er bij een plots overlijden na een gedetailleerde autopsie geen oorzaak kan aangetoond worden, spreekt men van een sudden arrhythmic death syndrome (SADS) of autopsie negatieve plotse dood."
Het laatste opmerkelijke geval van SADS lezen we in de ‘Mirror’. Catherine Keane, een vrouw van 31, die naar de sportschool ging en 10.000 stappen per dag liep, sterft plotseling in haar slaap.
Specialisten tasten in het duister. Men vermoedt dat tot in 50% van deze gevallen een onderliggende primair elektrische hartaandoening de oorzaak is. In 30% van de gevallen van SADS wordt een genetische mutatie gevonden in de genen die gekend zijn om 1 van de gekende primair elektrische hartaandoeningen te veroorzaken.
Dan is maar de vraag of je dat best niet even laat onderzoeken. Want als je zo’n mutatie hebt, kan het zijn dat je gaat slapen en niet meer wakker wordt? Bovendien – zo lezen we bij ‘UZLeuven’ is het ook nog eens erfelijk. Kinderen kunnen de mutaties in de genen zowel van de moeder als van de vader erven. De kans is dus 1 op 2 dat het afwijkend gen bij de bevruchting wordt doorgegeven aan het kind.
Het wordt nog verwarrende wanneer we lezen dat niet bij iedereen die drager is van een dergelijke mutatie, problemen krijgt: sommige dragers blijven klachtenvrij. Wetenschappers noemen dat een 'verminderde penetrantie'.
Is dit dan het bewijs van wat we niet kunnen bewijzen?
