Minneke De Ridder kennen we nog als voormalig Vlaams Parlementslid die weleens sexy plaatjes van zichzelf durfde te versturen. Deze keer deelde ze haar onversneden mening over de veroordeling van Nathan Vandergunst:
Onwaarschijnlijk!
Woorden schieten me tekort is hier niet van toepassing!
Hier wil ik wel wat woorden aan kwijt.
Ik zeg het erbij: Ik heb de video van Nathan Vandergunst, ACID, waarin hij bepaalde reuzegommers benoemd, nog gezien voor hij offline werd gehaald. Daarom is mijn mening ook zo expliciet.
Hij benoemde enkele (ex)reuzegommers, maar zei er uitdrukkelijk bij dat de genoemden niet aanwezig waren bij de feiten waar iemand het leven liet.
Hoe is het mogelijk dat iemand die zijn ongezouten mening geeft harder wordt bestraft dan iemand die (onopzettelijk) een persoon doodt? In mijn ogen moest Nathan zelfs geen tik op de vingers krijgen. Vrijheid van mening en de vrijheid om deze te uiten, moet ten aller tijden beschermd worden. Hij vertelde geen leugens, enkel waarhedenen. Met zijn eigen mening erbij, op zijn eigen kanaal.
Waarom wordt ons zo vaak de bek gesnoerd? Onze manier van spreken en uitlaten, en daarbij ook van denken, wordt ingetoomd. Door elite, want wie geld heeft bepaalt! Door de machten der sociale media! Bepaalde namen en woorden mogen niet uitgesproken en genoemd worden of we worden gebannen of beboet.
Als je dan gaat vergelijken worden straffen hier, in ons landje, toch niet eerlijk 'verdeeld'. Vorige week nog haalde Acid aan dat een kinderverkrachter, meerbepaald Nicolas Caeyers, minder bestraft zou worden dan hijzelf. En hij heeft gelijk. Caeyers krijgt evengoed een voorwaardelijke straf en moet het slachtoffer 7.500€.
Voor machtsmisbruik en vergrijp aan een minderjarige. Nathan krijgt voorwaardelijk en moet het vermeende slachtoffer 10.000€. Voor een uitspraak, die nota bene de waarheid was. De reuzegommers die een dode op hun geweten hebben werden nóg veel minder gestraft met een werkstraf en 400€ naar het slachtoffer.
Hoe? Hoe is dit mogelijk? Als spuwer van vaak ongezouten meningen valt me zoiets enorm zwaar. Moet ik me inhouden? Moet ik zwijgen? Nee, dat zal ik nooit… Maar het doet wel iets. Nathan, dit verdien je niet. Justitie heeft jou, en ons allen, wederom in de steek gelaten. Knap hoe je het opvat. Knap dat jij achter je woorden blijft staan! Niet plooien.
