Schieten op alles wat beweegt.
Noord-Gaza wordt langzaam maar zeker een gevangenis waaruit geen ontsnapping meer mogelijk lijkt. Terwijl het Israëlische militaire spierballen rolt, blijven de hulpgoederen achterwege. Voor de honderdduizenden burgers die vastzitten in steden als Jabalia, Beit Hanoun en Beit Lahiya, betekent dit de ontnuchterende realiteit van honger, angst en geweld. Bijna twee weken lang komt er geen noodhulp meer binnen. Het Wereldvoedselprogramma van de VN trekt aan de alarmbel: de situatie is catastrofaal.
Het regent bommen
De zware gevechten in deze regio houden aan, met de ene na de andere bombardementsgolf die de straten van Noord-Gaza geselt. De Israëlische beschietingen, zo beweren lokale autoriteiten, hebben in negen dagen tijd al zo’n 300 Palestijnen het leven gekost. Burger of militant, in de vuurlinie is er geen onderscheid meer. En dat is nu precies waar het Israëlische leger zich op beroept: deze campagne is gericht op het elimineren van Hamas-strijders, maar de collateral damage in de vorm van onschuldige levens lijkt onvermijdelijk in hun ogen.
Jabalia: een stad op het randje
De stad Jabalia, wat ooit een vluchtelingenkamp was, is nu het epicentrum van de Israëlische invasie. "Terwijl de wereld zich op Libanon richt, wordt Jabalia langzaam van de kaart geveegd," klaagt een inwoner van Beit Lahiya aan Reuters. Israëlische troepen hebben de stad opnieuw aangevallen en maken systematisch de infrastructuur met de grond gelijk. Wegen worden opgeblazen, huizen worden verwoest en wie naar buiten waagt, riskeert zijn leven. "Mensen hebben niets te eten, zitten opgesloten in hun huizen en worden van buitenaf beschoten."
Wij mogen dat
Het Israëlische leger beweert ondertussen dat de aanval op Jabalia gerechtvaardigd is omdat Hamas zich er zou hergroeperen. Wapens en explosieven zouden zijn ontdekt, maar onafhankelijke verificatie blijft uit. De oorlogsmist in Gaza is te dicht en te gevaarlijk geworden voor journalisten om verslag te doen. Eerder deze week werd een Palestijnse journalist van Al Jazeera gedood, wat het totale aantal omgekomen mediaprofessionals in Gaza in het afgelopen jaar op meer dan 125 brengt. Onafhankelijke berichtgeving is praktisch onmogelijk, en dat laat ruimte voor de harde realiteit: de burgers zitten klem tussen de militaire agenda’s van beide kanten.
De onmogelijke evacuatie
Terwijl de Israëlische troepen hun grip op het noorden van Gaza verstevigen, roepen ze burgers op om te evacueren. In theorie klinkt dit nobel, maar in de praktijk blijkt het een onmogelijke opgave. "Het is onbegrijpelijk," zegt Sarah Vuylsteke van Artsen Zonder Grenzen (AZG) bij de ‘NO’S. Vanuit het midden van Gaza coördineert ze de noodhulp, maar ook zij staat machteloos. "Militairen gaven een evacuatiebevel voor Jabalia en omringende ziekenhuizen, maar toen waren ze al begonnen met het offensief. Er is geen veilige route, geen mogelijkheid voor burgers of ziekenhuizen om kwetsbare patiënten weg te krijgen. Iedereen die probeert te vluchten, wordt beschoten."
Hongersnood dreigt
Ondertussen is er nauwelijks nog water of voedsel voor de inwoners van Jabalia en de omliggende steden. De blokkade door het Israëlische leger is zo goed als totaal, en de enkele hulpverleners die nog ter plaatse zijn, zoals de vijf medewerkers van AZG in Jabalia, zitten ook klem. Ze kunnen niet bewegen, ze kunnen niet helpen, en ze kunnen niet eens hun eigen veiligheid garanderen.
De menselijke tol van deze blokkade gaat onze verbeelding voorbij. Terwijl de wereld toekijkt - of afgeleid is - lijdt Noord-Gaza onder wat steeds meer een dodelijke belegering wordt. Hulporganisaties doen een dringende oproep aan de internationale gemeenschap om in te grijpen, maar zolang de kogels blijven vliegen, lijkt er voor de burgers van Noord-Gaza geen uitweg meer. "Wie naar buiten gaat, wordt neergeschoten," zegt Vuylsteke. Het is de harde, grimmige realiteit van een conflict dat maar blijft escaleren.
(Foto: screenshot YouTube/UNICEF USA)
