Het leven begint bij tachtig.
Het is een wereldwijd fenomeen om fossiele – excuses voor ons Frans – politici een kans te geven om te besturen. Na Vooruit met Louis Tobback (85) en Willy Claes (85), N-VA met Jan Peumans (72) en Groen met Mieke Vogels (69) haalt nu ook CD&V een oude bekende terug. Wivina Demeester (80) gaat de federale CD&V-lijst in Antwerpen duwen.
Generatieclash
In een politiek landschap waar oudgedienden langzaamaan hun plaats lijken te heroveren, treedt Wivina Demeester (80) opnieuw op het voorplan. De voormalige CVP-zwaargewicht keert na twintig jaar afwezigheid terug op de federale CD&V-lijst in Antwerpen, waar ze samen met Annelies Verlinden (45) en Katrien Schryvers (60) een opvallende generatieclash vormt. Voor Demeester is het een kans om haar ervaring en inzichten te delen in een tijd waarin politiek meer dan ooit behoefte heeft aan wijsheid en visie. Ten minste dat is het officiële woordje uitleg dat deze keuze begeleidt.
Een oude gediende van Wilfried Martens
Wivina Demeester is geen onbekende in de Belgische politiek. Als voormalig staatssecretaris en minister in diverse regeringen Martens, behoort ze tot de generatie waarin de christendemocraten een dominante rol speelden. Haar terugkeer naar de politieke arena wordt gekenmerkt door haar onmiskenbare stijl en vastberadenheid.
“Ik vertegenwoordig met mijn leeftijd een groot deel van de bevolking.”
In een gesprek met ‘De Tijd’ benadrukt Demeester haar motivatie om terug te keren naar de politiek. "Ik wil mijn bagage en ervaring ter beschikking stellen. Ik wil hen steunen. Trouwens: ik vertegenwoordig met mijn leeftijd een groot deel van de bevolking," verklaart ze.
Haar rol op de lijst is dus – naar eigen zeggen – niet gericht op het voeren van campagne of het actief bekleden van een mandaat, maar eerder op het delen van haar wijsheid en begeleiding bieden aan haar partijgenoten. Ze benadrukt dat haar betrokkenheid bij de gemeenschap altijd aanwezig is gebleven, zelfs na haar actieve politieke carrière.
Een frisse wind
Naast de uitdagingen van het politieke spel, wijst Demeester op bredere maatschappelijke kwesties, zoals de groeiende zorg rond wachtlijsten in de gezondheidszorg en het onderwijs. Ze onderstreept echter ook de positieve aspecten van het leven in België en roept op tot een breder perspectief op de samenleving.
We citeren: “Demeester's terugkeer naar de politiek wordt ontvangen als een verfrissende toevoeging aan het debat. Haar vastberadenheid, gecombineerd met haar diepgaande ervaring, belooft een waardevolle bijdrage te leveren aan het politieke discours, niet alleen in Antwerpen.”
Een beetje ‘Benidorm bastards’, maar dan niet om te lachen?
