De Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA) waarschuwt het publiek voor de activiteiten van verschillende ondernemingen die op onregelmatige wijze actief zijn op Belgisch grondgebied.
Sommige beleggers en spaarders zijn niet tevreden met de intrest op de staatsbon (eigenlijk een wettelijk ponzischema) en zoeken nog betere vergoedingen.
Het gaat volgens de FSMA om de volgende vennootschappen: IWL Consulting, May Capital Group en South Pass Partners. Het is volgens de FSMA deze vennootschappen niet toegestaan om beleggingsdiensten aan te bieden op Belgisch grondgebied.
Het probleem is complexer: sommige van deze of andere ondernemingen (op de lijst van de FSMA) zijn wel bevoegd om in sommige landen financiële diensten aan te bieden, maar oplichters hebben de naam lichtjes gewijzigd en dus misbruikt. Dat is het echte probleem. (zie onder - SEC)
De FSMA raadt dan ook ten zeerste af om in te gaan op aanbiedingen van financiële diensten afkomstig van deze vennootschappen en om geld te storten op rekeningnummers die zij opgeven.
Volgens de informatie waarover de FSMA beschikt, zouden die vennootschappen bovendien 'boiler rooms' kunnen zijn. 'Boiler room'-fraude is een vorm van fraude waarbij consumenten doorgaans – ongevraagd en vaak telefonisch – worden gecontacteerd met een aanbod om aandelen of andere financiële producten te kopen. De laatste tijd zijn de aangeboden diensten diverser geworden. Zo worden ook vermogensbeheerdiensten, termijnrekeningen, beleggingsadvies, beleggingen in crowdfunding-projecten, enz. aangeboden. Hoewel de 'boiler room' zich voordoet als een erkende dienstverlener met een website en professioneel ogende formulieren, gaat het om oplichterij en zijn de aangeboden diensten fictief of waardeloos.
De consument wordt doorgaans gelokt met een eerste belegging voor een beperkt bedrag die zeer snel winstgevend blijkt te zijn. Vervolgens wordt de consument verzocht om steeds meer te beleggen. In tegenstelling tot de eerste belegging, zijn de nieuwe beleggingen verlieslatend en/of, als de consument zijn geld terugvordert, blijkt dat niet mogelijk zonder bijkomende stortingen. Daarbij wordt niet geaarzeld om de consument zwaar onder druk te zetten om steeds meer geld te storten (vandaar de Engelse benaming 'boiler room'). Uiteindelijk lukt het de consument nooit om het door hem belegde geld te recupereren.
foto pexels
