Minder kinderen per begeleider en meer geld voor crèches en onthaalouders.
Ben je een koppel met een kinderwens, dan kan je maar beter een kindercrèche reserveren voor je aan het nageslacht gaat werken. Het crisis in de sector van de kinderopvang: er zijn er te weinig en begeleiders en onthaalmoeders klagen steen en been over hun loon en voorwaarden. CD&V profileert zich al vanuit de tijd van kindeke Jezus als dé partij van de familie en wil op initiatief van leading lady Hilde Crevits de sector hervormen. Daar hangt een stevig prijskaartje aan. Volgens experts is voor kwalitatieve opvang op langere termijn ongeveer het dubbele van het huidige budget nodig. Kinderbegeleiders willen vooral nú actie. Voor het plan dat Crevits vandaag voorstelt in de kranten van DPG-media wil ze zo’n 300 tot 350 miljoen euro vrijmaken in de begroting voor extra maatregelen.
Het kloppende hart van haar initiatief is het creëren van meer inkomensgerelateerde kinderopvangplaatsen. Hierbij geldt: hoe lager het inkomen van de ouders, hoe lager het tarief voor de kinderopvang. Dit betekent financiële verlichting voor ouders en een eerlijker systeem dat het budget van gezinnen respecteert. Maar de voordelen reiken volgens Hilde verder dan dat.
Voor de toegewijde professionals die hun dagen vullen met de zorg voor de kleintjes, komt er goed nieuws. Werknemers in deze innovatieve kinderopvangcentra mogen zich verheugen op aanzienlijk hogere lonen en verbeterde arbeidsvoorwaarden. Minister Crevits onthult dat het brutoloon met maar liefst 600 euro omhoogschiet. Een lonende erkenning voor hun cruciale rol in de vroege ontwikkeling van onze jongsten. Hilde vindt ‘kinderopvang’ overigens een vreselijk woord. “Die mensen doen meer dan opvangen”, aldus Crevits.
10.000 kinderopvangplaatsen hebben zich ondertussen al hebben aangemeld voor de overstap naar het inkomensgerelateerde tarief. Volgens Crevits een bewijs dat deze nieuwe benadering in de smaak valt bij ouders en zorgverleners. Van deze aanmeldingen zijn er al 3.000 toegewezen, maar om aan de groeiende vraag te voldoen, heeft Minister Crevits nu extra budgetten aangevraagd voor de overige 7.000 plaatsen.
De minister gaat echter verder dan het financiële aspect. Ze erkent het belang van persoonlijke aandacht en zorg in de kinderopvang en pleit voor een daling van de kindratio. Momenteel mag één begeleider in Vlaanderen tot acht of negen kinderen verzorgen. Crevits wil de weg inslaan naar een ratio van vijf kinderen per begeleider, om de kwaliteit van de zorg te verbeteren en elk kind de individuele aandacht te geven die het verdient.
De visies binnen de Vlaamse regering botsen wanneer het aankomt op de toekomst van de kinderopvang. Waar Crevits streeft naar een grotere nadruk op groepsopvang, wil Vlaams minister van Begroting Matthias Diependaele (N-VA) vooral de vinger op de knip wil houden en kijkt hij voornamelijk naar onthaalouders om de kinderopvang betaalbaar te houden.
Minister Crevits schiet met scherp terug naar haar coalitiepartner. Ze wijst erop dat het idee dat onthaalouders een goedkopere manier zijn om extra kinderopvangplaatsen te creëren, niet klopt. Een groot deel van de onthaalouders opereert onder een specifiek statuut waarbij ze geen loon ontvangen, maar slechts een onkostenvergoeding. Deze vergoeding is bovendien minimaal. Crevits: “Als een onthaalouder vandaag ziek wordt, heeft die geen inkomen. Ik wil hen de kans geven om werknemer te worden, zodat ze een vast inkomen krijgen én sociale rechten opbouwen.”
Volgens Crevits is het in de nabije toekomst de bedoeling dat huidige statuut geleidelijk zal uitdoven.
Wat betreft de prioriteit voor werkende ouders, volgt Crevits wel grotendeels de lijn van N-VA. Ze wijst er echter op dat dit al in 96 procent van de gevallen het geval is. Maar ze benadrukt dat de regelgeving duidelijker moet worden, met ruimte voor uitzonderingen. Zo haalt ze het voorbeeld aan van een jonge moeder die getroffen wordt door kanker; zij moet de mogelijkheid hebben om haar kind naar de opvang te brengen zodat zij de nodige rust kan krijgen.
De strijd om de toekomst van de kinderopvang in Vlaanderen is nog niet gestreden, en de verschillende visies binnen de regering houden de discussie levendig. Het is een kwestie van evenwicht vinden tussen betaalbaarheid en kwaliteit, en de belangen van zowel ouders als zorgverleners in het oog houden.
