Oostendse schepen Kurt Claeys (Open VLD) zou de afgelopen jaren meerdere mensen hebben aangezet tot dubieuze investeringen en hen hebben voorgesteld daarbij publieke middelen te gebruiken.
Het gerecht richt de schijnwerpers op Kurt Claeys, schepen van Wonen en Ruimtelijke Ordening in Oostende (Open VLD). Na verschillende anonieme klachten zou de man betrokken zijn bij dubieuze investeringspraktijken waarbij zelfs publieke middelen werden aangesproken. De VRT, die dit schandaal aan het licht bracht, baseert zich op meerdere getuigenissen die in de richting wijzen van financiële avonturen die Claeys initieerde met een bedenkelijke ethiek en veelal risicovolle gevolgen.
Het netwerk van Claeys: Connecties of complicaties?
De reacties van Kurt Claeys op de aantijgingen lijken op het eerste gezicht simpel: hij beweert enkel vrienden en kennissen met elkaar in contact te hebben gebracht, zonder daar zelf financieel beter van te worden. Toch vertonen de getuigenissen een heel ander beeld van de handelingen van de schepen, die klaarblijkelijk verder gingen dan wat onschuldig netwerken tijdens een gezellig onderonsje.
Vier bronnen, één verhaal
De ruggengraat van de klachten tegen Claeys bestaat uit vier afzonderlijke bronnen, die allemaal hetzelfde verhaal vertellen: de belofte van riante opbrengsten via internationale investeringen. En niet zomaar investeringen: Claeys zou zonder blikken of blozen mensen hebben voorgesteld om hun reserves, en erger nog, subsidies bestemd voor sociale projecten, in te zetten voor risicovolle buitenlandse constructies.
Publieke middelen met een geurtje
Een van de meest schokkende getuigenissen komt van iemand die door Claeys werd uitgenodigd bij hem thuis. In een gesprek dat eerst zou draaien om de financiën van een organisatie waarvoor de getuige verantwoordelijk was, switchte het gesprek plots naar een voorstel dat de wenkbrauwen doet fronsen. Claeys stelde de nietsvermoedende gesprekspartner voor om de subsidies van die organisatie, publiek geld dus, te gebruiken voor een buitenlandse belegging. De bestemming van die subsidies? Risicovolle structuren in Oman of de Verenigde Arabische Emiraten.
Een ander slachtoffer van Claeys' investeringsdrift herinnert zich dat de constructie werd aangereikt via een tussenpersoon in Duitsland of Zwitserland – locaties die bekendstaan om hun complexe en vaak niet-transparante financiële producten. Zelfs de meest doorgewinterde belegger zou het risico van deze investeringen met enige voorzichtigheid benaderen, laat staan dat dit gepast zou zijn voor middelen met een sociaal doel.
Een stap te ver?
Hoewel de vermeende investeringen nooit plaatsvonden, blijft de schade aan het vertrouwen in publieke figuren enorm. De gedachte dat iemand met zo'n verantwoordelijkheidspositie zelfs maar zou overwegen om gemeenschapsmiddelen om te buigen naar eigenzinnige financiële avonturen, zet kwaad bloed. Wat nog wranger smaakt, is het feit dat Claeys blijkbaar niet eenmalig bij één persoon aanklopte, maar dat er meerdere klachten zijn van organisaties die benaderd werden met dezelfde dubieuze voorstellen.
Een luxueuze illusie: Oman en de Emiraten als financieel El Dorado
Uit de documenten die de VRT kon inkijken, blijkt dat de constructies zouden werken via een bedrijf genaamd TFCC. Dit vehikel zou opereren vanuit Oman of de Verenigde Arabische Emiraten, regio’s die niet bepaald bekendstaan om hun transparantie of ethische bedrijfsvoering, maar eerder om hun ondoorzichtige geldstromen en luxeprojecten. Claeys zou zijn slachtoffers hebben overtuigd van het idee dat hun geld zich in korte tijd zou vermenigvuldigen, een veel te rooskleurig verhaal voor iets dat uiteindelijk neerkomt op een ordinaire speculatie zonder stevige onderbouwing.
De lokroep van snelle winsten klinkt natuurlijk verleidelijk, vooral in tijden waar spaargeld nauwelijks rendement oplevert. Maar om subsidies die bestemd zijn voor sociale doeleinden in te zetten voor dergelijke speculatieve operaties, overschrijdt elke ethische grens. Bovendien werpt dit vragen op over de financiële geletterdheid van de schepen zelf: wist hij werkelijk wat hij aan het doen was, of liet hij zich verleiden door de gladde praatjes van zijn buitenlandse contacten?
En nu?
Hoewel Claeys hardnekkig blijft volhouden dat hij geen persoonlijk voordeel heeft gehaald uit deze praktijken, zal het parket ongetwijfeld diep graven in zijn financiële handelingen van de afgelopen jaren. De vraag die nu op ieders lippen ligt, is of er daadwerkelijk sprake was van malafide intenties of dat Claeys zich gewoon te naïef heeft laten meeslepen in de draaikolk van snelle geldbelofte. Wat er ook van zij, het schandaal raakt niet enkel de reputatie van Claeys, maar ook die van de partij waarvoor hij staat.
(foto: screenshot YouTuber/APPARTEMENTtv)
