Een ambtenaar is geen politicus.
Er heerst totale chaos bij Open VLD na electorale pandoering. De toekomst van de Vlaamse liberalen hangt aan een zijden draadje, terwijl de partij zich moet herbronnen na de historische afstraffing. Paul Van Tigchelt, die met zijn 603 voorkeurstemmen in eigen Zoersel een pijnlijk lage score neerzette, illustreert perfect de malaise binnen de partij. Ondanks zijn status als kandidaat-burgemeester en zijn ministerschap, weet hij niet door te dringen tot de lokale kiezer. Terwijl hij 23.274 stemmen kreeg als lijsttrekker voor de Kamer, blijft zijn lokale invloed beperkt.
Wanhoopsdaad
De lokale Open VLD blijft echter optimistisch. “Paul gaat de hele zomer campagne voeren, zonder verlof,” aldus Olivier Rul, raadslid voor Open VLD bij ‘Gazet Van Antwerpen’. Toch voelt het als een wanhoopsdaad in een gemeente waar de borden van Vlaams Belang en N-VA domineren. Voor de verkiezingen klonk het heel anders. Toen leek de buit al binnen. De grote Paul kon al gaan oefenen met de burgemeesterssjerp. Nu ja, je weet wat ze zeggen over hoogmoed.
Bekwaam, maar verkeerd gepositioneerd
Van Tigchelt is geen onbekende in zijn dorp, maar echt geworteld is hij niet. Zijn bescheiden aanwezigheid, met slechts twee verkiezingsaffiches in Zoersel, steekt schril af tegen de overvloed aan posters van zijn politieke tegenstanders. Zijn verkiezingsbord bij bakker Trapke Op lijkt eerder symbolisch dan effectief.
Lokale verliezers en strategische blunders
In vergelijking met Katrien Schryvers (CD&V), die 1.506 voorkeurstemmen binnenhaalde, scoort Van Tigchelt aanzienlijk lager. Zijn partijgenoten geven de schuld aan strategische fouten en de algemene koers van de partij. De vraag blijft of de liberale koers überhaupt aanslaat in een gemeente met een sterke Vlaamsgezinde en rechtse traditie.
Geen licht aan het einde van de tunnel
Met een collectief ontslag van het partijbestuur en een chaotische zoektocht naar nieuwe leiders, is de toekomst van Open VLD uiterst onzeker. Namen als Maurits Vande Reyde, Stéphanie D'Hose en Jasper Pillen circuleren, maar niemand lijkt de partij te kunnen redden. Zelfs de jonge garde, met namen als Sepp Tyvaert en Philippe Nys, lijkt niet klaar voor de zware taak.
Een rooskleurige toekomst lijkt ver weg
Open VLD moet zich dringend herpakken om relevant te blijven. De belofte van een verjonging binnen de partij blijkt tot nu toe slechts schone schijn. De komende maanden zullen cruciaal zijn om te zien of de partij in staat is om zichzelf opnieuw uit te vinden en te concurreren in een landschap dat steeds meer door anderen wordt gedomineerd.
Conclusie
Paul Van Tigchelt mag dan wel een vertrouwd gezicht zijn in café Hal-Central, zijn lage aantal voorkeurstemmen in Zoersel toont aan dat de liberale partij ernstig terrein heeft verloren. Met een collectief ontslag van het partijbestuur en de aankomende voorzittersverkiezingen, lijkt Open VLD zichzelf opnieuw te moeten uitvinden. De weg naar herstel is lang en vol onzekerheden, en de tijd zal uitwijzen of de Vlaamse liberalen erin slagen om hun geloofwaardigheid en politieke invloed terug te winnen.
