Geen betere manier om het nieuwe jaar te starten dan met een geschiedenisles van professor Bettany in Treasures of the world op de VRT.
Bettany Hughes zou je een beetje kunnen vergelijken met Nigella Lawson: wat Nigella is voor het koken, is Bettany voor de geschiedenis. We zijn fan van Bettany omdat ze - net als Katrin Kerkhofs - beschikt over goed gevormde grijze en witte hersenen.
Gisteren was de professor in Istanboel en kreeg Bettany toegang tot de voor het publiek gesloten delen van de Hagia Sophia, waar ze in de voetsporen trad van keizerin Theodora. Volgens professor Bettany is die Hagia Sophia overigens het mooiste gebouw ter wereld, maar dat lijkt sterk overdreven.
In de ongelooflijke Basilica Cisterne wandelde Bettany op blote voeten op de oorspronkelijke 6e-eeuwse vloer en kreeg ze zelfs toestemming om te filmen in Topkapi Palace, waar de gigantische tuinen van de citadel nog steeds getuigen van de passie voor bloemen en exotische dieren van de sultan. De sultan had nog een andere passie, maar daar ging de professor niet op in.
Op de Prinseneilanden wandelde Bettany langs de glamoureuze vakantiewoningen, grote hotels en oude woningen van politieke bannelingen als Lev Trotski. Trotski verbleef op Büyükada (Groot eiland), het grootste van die negen Turkse Prinseneilanden, gelegen voor de kust van Istanboel, in de Zee van Marmara.
Over Hitler schreef de Joodse Trotsky overigens: “Bij het begin van zijn politieke carrière viel Hitler enkel op omwille van zijn temperament en het feit dat hij veel luider kon spreken dan alle anderen. Zijn intellectuele middelmatigheid ging gepaard met een groot zelfvertrouwen. Hij bracht geen volledig uitgewerkt programma in de beweging, tenzij de wraaklust van de beledigde soldaat als een programma wordt beschouwd.”
“Hitler vertrok van het ongenoegen en de klachten over de voorwaarden van Versailles, de hoge levensduurte, het gebrek aan respect voor verdienstelijke soldaten en de spelletjes van de bankiers en journalisten van diverse overtuiging. Er waren in het land heel wat bankroete mensen die amper konden overleven en grote littekens waaronder ook verse blauwe plekken moesten torsen. Ze wilden allemaal met de vuisten op tafel slaan.”
