De meeste Vlamingen kennen Brussel niet. En de Vlamingen die Brussel kennen, kennen enkel de omgeving van hun werkplek (als ze er mogen komen tenminste, wat in deze coronatijden niet evident is).
Ook Tom Waes geeft toe dat hij Brussel (lees: het Brussels Hoofdstedelijk Gewest) niet kent. Dat is op zijn minst al eerlijk. Hij komt af en toe op de VRT en staat er af en toe in de file, maar daarmee ken je een stad niet.
Ik ken sommige delen van Brussel wel. Daar is een dubbele verklaring voor. In 1991 ben ik naar Brussel-stad verhuisd. Ik had een studio in de Miniemenstraat, net tegenover het Justitiepaleis. Geen betere plaats om Brussel te leren kennen. Werken deed ik op de Louizalaan in de Blue Tower. Vervolgens ben ik verhuisd naar Elsene en Bosvoorde. Mijn partner is een echte Brusselse Ket.
Waes mag over Brussel zeggen wat hij wil. Hij kent Brussel toch niet en laat zich leiden door zijn gasten die hun boodschap willen verkondigen. Een groene jongen die beweert dat Brussel een fietsstad is? In de zomer tijdens coronatijden misschien wel. Volwassen mensen die zich als druïden verkleden en rond een monument voor gestorven boswachters met het lawaai van wagens op een Ukkelse steenweg op de achtergrond toneel spelen? Ze doen maar.
Waes in Molenbeek? Dan wordt het andere koek. Als hij een promofilmpje van Molenbeek wil maken, dan laat hij zich vergezellen door twee kerels die de terroristen uit Molenbeek goed gekend hebben. Ze tonen Waes zelfs waar die terroristen gewoond hebben. Voor de rest is Molenbeek een aangename plaats.
Wel, er is een plaats waar ik me niet thuisvoel, en dat is Molenbeek. Ik ben nochtans overal geweest. Maar in Molenbeek word ik buitengekeken. Is het omdat ik een witte ben? Staat mijn gezicht (met of zonder mondmasker) hen niet aan? Enkel in Molenbeek gebeurt dat. Waes weet dus niet waarover hij spreekt. En dat is normaal als je je laat rondleiden door de kennissen van terroristen.
