Wie de asielprocedure misbruikt, wordt sneller uit de opvang gezet.
Omdat onze opvangcentra vol raken, wil minister Maggie De Block strenger op gaan treden tegen wie misbruik maakt van het systeem. Veel mensen komen naar ons land zelfs als ze al asiel hebben gekregen in een ander land of omdat in een ander land hun asielaanvraag werd geweigerd. In beide gevallen werkt ons land door de sociale bescherming die we weggeven, als een magneet. Wie de boel probeert te bedonderen, wordt aan het eind van de rit doorgaans geweigerd, maar geniet al die tijd wel van gratis opvang. Een daadwerkelijke straf voor het gesjoemel bestaat niet.
Ook de Dublinregels worden systematisch overtreden. Een asielzoeker is bij wet verplicht om een aanvraag in te dienen in het land waar die aan land komt. Toch doen velen dat niet en reizen meteen door naar het land van de zoetigheden - België - en vragen hier nog een keer asiel aan. In dat geval krijgen ze een weigering, maar is het een kwestie van wachten. Ze duiken onder de radar. Na zes maanden hebben ze weer recht op een nieuwe aanvraag en nieuwe opvang. De Block wil met Fedasil en de Dienst Vreemdelingenzaken ook hier strenger optreden en “indien nodig” – aldus De Block – de termijn om het grondgebied te verlaten, verlengen naar 18 maanden alvorens ze een nieuw asielprocedure kunnen opstarten.
In alle gevallen krijgen de sjoemelaars ondersteuning als zij willen terugkeren naar het land waar ze al erkend zijn als asielzoeker, of waar ze in een asielprocedure zitten, of naar het land van oorsprong. Ze kennen de regels als de binnenkant van hun broekzak, kennen de routes naar ons land, maar volgens de Block zijn ze niet in staat om de weg terug te vinden?
Zolang we Sinterklaas blijven spelen en de voordelen groter zijn dan de nadelen, zal ons land een magneet blijven voor asielzoekers. Misschien moeten er echte straffen komen voor de sjoemelaars en moeten we afradende signalen gaan geven. De maatregelen van De Block lossen het probleem alleszins niet op, maar verschuiven het.
