David Beasley gaf onlangs een presentatie op de vergadering van de Permanente Commissie van de parlementaire Assemblee van de OVSE. Beasley is directeur van het Wereldvoedselprogramma (WFP). De Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) verzekert de veiligheid van een geografische regio die zich uitstrekt van Vancouver tot Vladivostok.
Het Wereldvoedselprogramma (World Food Programme, WFP) is een onderdeel van de Verenigde Naties dat voedsel verstrekt aan vluchtelingen, bij langdurige ontwikkelingsprojecten in de derde wereld en wanneer mensen door natuurlijke of menselijke catastrofes zonder voedsel komen te zitten. Hierbij wordt samengewerkt met andere (zuster)organisaties, zoals de Voedsel- en Landbouworganisatie en het Internationaal Fonds voor Landbouwontwikkeling. Het werd opgericht in 1961 en het hoofdkwartier van de organisatie bevindt zich in Rome.
Volgens Beasley wordt 2021 een ramp op het vlak van voedselzekerheid. Wanneer de beleidsmakers hier niks aan doen, dreigen er chaos, conflicten en massamigratie. Toen hij zijn functie opnam, waren er al 80 miljoen mensen die op de grens van de hongerdood balanceerden en voor de coronapandemie waren het er al 130 miljoen. 2021 zou ook zonder de pandemie al een rampzalig jaar geworden zijn.
Beasley wijst erop dat er moet ingegrepen worden wanneer men niet wil dat de remedie erger wordt dan de ziekte. Wanneer men het Wereldvoedselprogramma de middelen biedt om op te treden, kan volgens hem de instabiliteit worden tegengegaan.
Eind vorig jaar voedde het WFP 100 miljoen mensen over de hele wereld en waren er al specifieke trends merkbaar. Beasley geeft het voorbeeld van Syrië: net als elders neemt men eerst zijn toevlucht bij familie zolang er eten is. Als men zijn kinderen kan voeden, blijft men in het thuisland, want Syrië is goedkoper dan pakweg België.
Het WFP ziet hetzelfde in de Sahel, in Burkina Faso en in Niger. Op dit ogenblik heeft de Sahel volgens de directeur ook te kampen met de zware impact van de klimaatcrisis. In de Sahel vertelden vrouwen hem dat Islamitische Staat (IS) hun enige bron van voedsel en medicijnen was en dat hun mannen dus weinig keuze hadden.
Beasley stelde vast dat de rekrutering door IS en Al Qaeda veel minder succes heeft als het WFP ter plaatse actief is. Hij dringt aan op een massale aanwezigheid in de Sahel. Het gaat om een bevolkingsgroep van 500 miljoen mensen die een groot risico vormen op grote migratiestromen en infiltratie door IS en Al Qaeda.
Beasley laat weten dat in 2020 een hongersnood van Bijbelse omvang is kunnen vermeden worden, maar 2019 was een jaar met goede economische vooruitzichten zonder de COVID-19-pandemie. Nu hebben de landen met een laag of laaggemiddeld inkomen het zelf heel moeilijk, onder meer door de ineenstorting van de toerismesector. Indien het WFP nu onvoldoende middelen krijgt, vaart de Titanic volgens spreker recht op de ijsschots en zullen er niet alleen wat spiegels in de kajuiten sneuvelen.
