Politici zijn soms toch rare vogels. Eerst wordt Vlaanderenland vol trajectcontroles en flitspalen gezet, onder het mom van ‘het is voor de veiligheid’. Nu vinden sommigen het plotseling ‘pestmaatregelen’ en ‘verdienmodellen’ die niks met veiligheid te maken hebben. Alsof wij burgers die controles zélf allemaal neergepoot hebben. Wedden dat het na oktober opnieuw allemaal voor de veiligheid is?
De Vlaamse gemeenten lijken hun persoonlijke loterij te hebben gevonden in trajectcontroles. In vijf jaar tijd hebben ze namelijk een recordbedrag van maar liefst 124 miljoen euro aan boetes binnengeharkt. En nee, dat is geen typfout. Van 43 miljoen euro in 2019 naar 124 miljoen euro vorig jaar. Maar wacht, het is natuurlijk allemaal voor de verkeersveiligheid… of toch niet helemaal?
Maurits Vande Reyde (Open VLD), Vlaams parlementslid en professioneel scepticus, deelt in HLN zijn ongenoegen: “Sommige gemeenten gebruiken die trajectcontroles eerder als een melkkoe dan voor verkeersveiligheid,” zegt hij met een frons. Terwijl de boetepot volliep, konden gemeenten vrolijk nieuwe sporthallen neerzetten. “Het loopt de spuigaten uit,” moppert hij verder.
Lode Morlion, burgemeester van Lo-Reninge, laat zijn glimlach echter niet wegslaan door zo'n kritiek. “Trajectcontroles? Ja, dat brengt wel een miljoen euro op sinds we ze vorig jaar plaatsten,” zegt hij met een nonchalant in dezelfde krant. Maar geen paniek, dat miljoen euro is puur bijvangst. Het was namelijk allemaal bedoeld voor de veiligheid in zijn gemeente, natuurlijk! Want zeg nu zelf, wat is er belangrijker dan wat extra rust in de dorpskern?
Ondertussen stijgt het aantal boetes de lucht in alsof het een nationale hobby is geworden. In Lo-Reninge leverden die controles vorig jaar zelfs 490 euro per inwoner op! Een bedrag waar je in veel gemeenten alleen maar van kan dromen. “De meeste overtreders komen van buiten de gemeente,” geeft Morlion lachend toe. “Maar ja, ondertussen houden ze zich wel aan de snelheidslimiet, en dat was toch het doel… toch?”
Vande Reyde denkt daar anders over: “Als het echt om veiligheid gaat, moeten we kijken naar plaatsen waar het daadwerkelijk gevaarlijk is.” En wat met de gemeenten die hun trajectcontroles lijken te gebruiken om de gemeentekas wat op te leuken? “Dat moet stoppen!” roept hij dramatisch.
Maar burgemeester Morlion blijft koel onder de kritiek. “Kijk, als iedereen zich netjes aan de snelheid houdt en er geen boetes meer binnenkomen, des te beter. Dan rijden we allemaal lekker braaf 30 per uur, en ondertussen bouwen we een fietsbrug. Win-win, toch?”
Conclusie? Of je nu vindt dat die trajectcontroles een goudmijn of een veiligheidsgarantie zijn, de Vlaamse gemeenten hebben in ieder geval een nieuwe hobby gevonden. En zoals elke goede hobby: het brengt geld in het laatje.
Volgens complottheoristen hebben al die trajectcontroles ook nog een ‘verborgen’ functie: het de automobilist zo lastig en onmogelijk maken, dat-ie op den duur vrijwillig zijn auto naar de schroothoop brengt.
