Wie de verslagen van de Tweede Bendecommissie goed (her)leest, merkt dat er eigenlijk weinig nodig was om het dossier tegen Philippe De Staerke rond te krijgen.
De Delta-cel ontdekte immers dat de gangster Philippe de Staerke mogelijk een sleutelrol speelde, zeker in Aalst. Jumet maakte zich niet erg druk meer om dit spoor.
Delta-speurders Erik Sack (destijds rijkswachtkapitein), Fons van Rie (eerstaanwezend commissaris bij de gerechtelijke politie) en Dany Collewaert (BOB) zijn er vast van overtuigd dat de bende-De Staerke in elk geval betrokken is geweest bij de aanslag te Aalst. In een van de verslagen: “Op 28 april 1997 somden zij voor de Commissie een aantal van de redenen op waarom zij er zo over denken: diverse verklaringen betreffende het tijdgebruik van Philippe De Staerke, enkele getuigenissen en observaties inzake de Samsonite-koffer, bepaalde vaststellingen met betrekking tot wapens en auto's, etcetera.”
“Daarenboven beschikt de Cornmissie over een vertrouwelijk rapport waarin enkele tientallen elementen worden behandeld die: “(...) mogelijk kunnen wijzen op de betrokkenheid van De Staerke Philippe en diens kompanen onder andere bij de moorddadige raid op het warenhuis Delhaize te Aalst d.d. 9 november 1985.”
De Staerke werd aangehouden eind juni 1987 en moet zijn vrijgelaten in juni 1988.
Interessant is dat onderzoeksrechter Luc Hennart meende dat zijn collega Troch in 1988 het onderzoek naar de bende-De Staerke had moeten afsluiten en moeten overmaken aan het parket. Tegelijk verklaart Hennart dat de moord op Ali Suleiman Ahmad (‘de Antwerpse zaak’) in 1989 niets te maken had met de Bende van Nijvel. De facto stelt Hennart dus ook dat B&B niets te maken hebben met die Bende. Een stelling die hij vandaag ook nog steeds verdedigt.
Troch
De zogenaamde bekentenis die De Staerke in 1991 publiekelijk aflegde bleek ook in de hoorzittingen van de Bendecommissie nog een belangrijk strijdpunt te zijn. Freddy Troch beschouwde deze bekentenis nog altijd als een mogelijkheid om een operationele doorbraak in het onderzoek naar De Staerke te bewerkstelligen, en betreurde nog steeds ten zeerste dat deze mogelijkheid niet werd uitgebuit. Maar hij wist ook waarom men (volgens hem) in Charleroi deze kans niet kon benutten.
Sack toen: “Wij, vanuit het team, waren ervan overtuigd - wij zijn er nog altijd van overtuigd - dat De Staerke iets te maken heeft met Aalst. Ik heb gisteren trachten uit te leggen dat die bendeleden geen doetjes zijn. Wij moeten niet verwachten dat Philippe de Staerke gaat bekennen dat hij die feiten gepleegd heeft. Wij hebben ook zeer sterk de indruk dat als er andere mensen van op de hoogte zijn, zij uit schrik voor De Staerke nooit zullen praten. Vanuit het onderzoek De Staerke denken wij - wie zijn wij om dat hard te maken - al het mogelijke te hebben gedaan wat kon om te bewijzen dat De Staerke eraan gelieerd was.”
Guido De Saeger, procureur des Konings van Dendermonde: “U weet dat we op een bepaald ogenblik zeer ver stonden. De bijzit van Philippe De Staerke, Yvette Van Hemelrijck, heeft gezegd dat ze de dag voordien, de vrijdag, een voorverkenning heeft gedaan met hem (in Delhaize Aalst).”
Sack
Sack is wel de (persoonlijke) mening toegedaan dat het niet alleen een kwestie was van individuele relaties tussen leden van de bende De Staerke en extreem-rechtse personen, maar van een groter organisatorisch verband, een politiek-crimineel samenwerkingsverband, een duidelijke organisatie. Sack: “Mijn inziens was België op dat ogenblik een kopie van Italië.”
Sack nog: “In het licht van de mogelijke connecties tussen Haemers, De Staerke en extreem-rechts, en de contacten van het Front de la Jeunesse en WNP met het MSI (td: Movimento Sociale Italiano), is het niet onbelangrijk te weten dat we verschillende keren informele verklaringen hebben opgetekend als leden van die bendes waarin wordt verwezen naar het feit dat ze ageerden als lid van een hogere organisatie. Bajrami heeft dat gezegd; Haemers heeft dat tweemaal gezegd; Philippe De Staerke heeft daarnaar verwezen; en Karafilis heeft daarnaar verwezen. Dat alles is het resultaat van de analyse van het denkspoor rond extreem-rechts.”
Hij zag de opkomst van dit verband tegen een dubbele achtergrond: enerzijds een groep politieke extremisten die wilden (re-)ageren tegen de CCC, anderzijds een groep criminelen die een verschrikkelijke haat koesterden tegen de maatschappij. De echte aanslagen van de ‘bende van Nijvel’ zouden in deze visie de resultante van een monsterverbond tussen deze groepen zijn geweest.
Michel
De laatste groep Bendespeurders in Charleroi onder leiding van onderzoeksrechter Martine Michel gelooft helemaal niets meer van het onderzoeksspoor naar De Staerke.
In een vernietigend synthese-pv dat ze de Delta-speurders ruim een jaar of 10 geleden onder de neus wreven, maken ze zelfs brandhout van het onderzoek-De Staerke en schrijven ze onder meer letterlijk: ‘Wat er werkelijk opvalt, is het feit dat de onderzoekers geen enkel element hebben om De Staerke in relatie te brengen met de feiten van Aalst buiten de verklaring van V.H. en S. En die verklaring kwam er na een verhoor van, jawel, ongeveer 21 uur. ’
De Standaard: “Waarmee de nieuwe speurders dus openlijk hun twijfels uiten over de objectiviteit van de ondervragingen van de groep-Delta.”
Dat is uiteraard bij de speurders van Delta bijzonder slecht gevallen. 'Die analyse is geschreven in termen die een politieman onwaardig zijn', vindt Freddy Troch in de krant. 'Er blijkt bovendien een grote vooringenomenheid uit. Dat je niet gelooft in een spoor, tot daar aan toe. Maar laat het dan links liggen en steek uw tijd niet in het afbreken ervan. Ze hadden er al 20 jaar niet naar omgekeken. Waarom nu plots wel?'
foto: politie rv
