De Amerikaanse onderneming Stratfor heeft een dossier over Poetin (zie onder). Poetin is volgens hen anders dan zijn voormalige Sovjet-voorgangers in die zin dat hij begrijpt hoe en waarom de Sovjet-Unie instortte en wat het Westen in staat is om te doen. Hij begrijpt ook dat hij niet kan concurreren met de Verenigde Staten - wereldwijd, militair, economisch of financieel, maar hij kan wel concurreren met de Amerikaanse invloed in zijn regio, Eurazië.
Poetin heeft volgens de analisten van Stratfor ook inzicht in zijn window of opportunity met de VS en dat het moet evolueren om de invloed te herwinnen vooraleer het te laat is. Poetin respecteert de macht van de VS hoewel hij de voorkeur geeft aan de Koude Oorlog-dynamiek van de internationale politiek.
Poetin begrijpt ook dat zijn land letterlijk niet verenigd kan blijven of sterk kan zijn tenzij het wordt geleid door een totalitaire leider. Hij gebruikt niet de woord 'totalitair' per se, maar hij markeert Stalin wel als een van de betere leiders van Rusland. Drie punten van Poetin hierbij: elke oppositie verpletteren in zijn land, de media censureren en de (geheime dienst) FSB onderdeel van elk facet van het Russische leven maken.
Hoewel hij het nooit zal toegeven, zijn er twee dingen waarvan Poetin vreest dat ze dit evenwicht verstoren: de FSB die te veel gewicht buiten de invloedssfeer van Poetin krijgt of de GRU (GROe) of militaire inlichtingendienst die te veel gewicht zou krijgen zonder dat de FSB dit kan controleren. Geen van beide lijkt (dan) te gebeuren, maar het is iets wat Poetin voortdurend zorgen baart.
