“Het was een geweldige reis.”
Op 2 oktober ging Anuna zeilen. De bedoeling was om de klimaattop in Chili bij te wonen en in een keer aan te tonen dat dat kon zonder een zware ecologische voetafdruk achter te laten. Het liep echter niet helemaal zoals gepland. De top in Chili verhuisde naar Madrid terwijl Anuna zat te huilen in het midden van de oceaan en door terug te keren met een zwaar vervuilend vrachtschip was de voetafdruk niet langer die van een prinsesje maar van een olifant. Wat door Anuna overigens werd tegengesproken, want – redeneerde ze – die schepen varen sowieso.
Maar nu is ze na drie maanden eindelijk terug thuis en vastbesloten om met haar opgelopen ervaringen aan de slag te gaan. Door bij de indianen op bezoek te gaan leerde ze namelijk dat het Amazonewoud één van de belangrijkste longen van de aarde is en dus ook een prioriteit moet worden van iedereen hier in België. Vermits het meisje veel tijd op het water doorbracht, werd ook hier veel kennis opgedaan. Zo leerde ze dat in 2100 meer dan 620.000 Belgen zullen moeten verhuizen door het stijgende water.
Op 7 februari wil ze daar dan ook meteen werk van maken . Dan is er de eerste nieuwe klimaatmars van de jongeren, een ‘schoolstrike for the Oceans’ waarmee ze specifiek de aandacht wil vestigen op onze oceanen.
