Maandag is er opnieuw een vergadering in De Kamer van de “Congocommissie”, of correcter: de bijzondere commissie belast met het onderzoek over Congo-Vrijstaat (1885-1908) en het Belgisch koloniaal verleden in Congo (1908-1960), Rwanda en Burundi (1919-1962), de impact hiervan en de gevolgen die hieraan dienen gegeven te worden.
Een vraag die niet gesteld zal worden, is of Congo ons land eigenlijk nog wel nodig heeft. Vandaag geeft België aan het land immers tientallen miljoenen euro’s per jaar uit een soort misplaatst schuldbesef. Het probleem is dat de meeste Belgen het Afrikaanse land niet eens kennen.
De laatste tijd wordt daar vooral geïnvesteerd door Aziatische landen. We denken eerst aan China, maar ook Zuid-Korea en zelfs India zijn dol op Congo en andere Afrikaanse landen. Er is wel een reden uiteraard...
Het Institut des Musées Nationaux du Congo (IMNC) ligt in een park op de top van Mont Ngaliema in Kinshasa. Het Institut beheert negen Congolese musea. Het is de Congolese zusterinstelling van het Tervuurse AfricaMuseum.
Het Nationaal Museum van Congo, onderdeel van het IMNC, dat ruim twintig miljoen dollar heeft gekost, werd integraal betaald door Zuid-Korea! Het museum ligt in de Congolese hoofdstad tussen ministeries, scholen en ziekenhuizen die gebouwd zijn door China, Japan en zelfs India. Maar om dat te weten, moet je er eens naar toe gaan.
In Dakar (Senegal) ging in 2018 het Musée des Civilisations Noires open. Het museum is zowaar een “cadeau” van China.
Opgelet: de Aziaten doen dat uiteraard met een verborgen agenda. Ze kopen de laatste jaren massaal Afrikaanse kunst op en het is niet moeilijk om in te zien dat het bouwen van musea in Afrika netjes past in dat kader.
Als we de Congolese kunst teruggeven aan onze Afrikaanse vrienden, zullen de Aziaten uiteraard erg tevreden zijn.
