Het klonk wel zeer resoluut van voormalig onderzoeksrechter Luc Hennart: Bob Beijer heeft niets, maar dan ook niets met de Bende van Nijvel te maken. De kans dat hij er iets mee te maken heeft is nul volgens Hennart. Niet zeer klein, maar gewoon nul.
Hennart kent het dossier goed aangezien hij onderzoek deed naar de moord op Juan Mendez. Mendez werd volgens Guy Goffinon (Goffinard in de serie 1985) begin 1986 vermoord door Jean Bultot.
Even verrassend was vorige week de even sterke uitspraak van voormalig journalist Gérard Rogge van de RTBF. Rogge deed jaren onderzoeksjournalistiek. Rogge: “Beijer is geen lid van de Bende. De speurders verloren hun tijd in Thailand.”
Die uitspraken doen hier en daar vragen rijzen. Een hypothese die al een tijdje circuleert onder échte kenners van het dossier is dat de speurders en de overheid al lang weten wie achter de misdrijven van de Bende zit. Het probleem is dat deze waarheid zo vervelend is voor de overheid, dat deze er alles aan doet om de waarheid onder de mat te vegen. Zelfs de opheffing van de nakende verjaring moet volgens hen in dat kader gezien worden.
Een zeer goed ingevoerde bron: “De burger wordt nu via de fictiereeks 1985 een verhaaltje verteld dat niets met de Bendefeiten te maken heeft. De verklaring is dat de makers (Bovijn en Wallyn,red.) de echte waarheid ook niet kennen.”
Een bron die beweert die waarheid (zie helemaal onder) te kennen: “Een infiltrant van de Belgische staatsveiligheid (met volledige identiteitsverandering) werkte zich in binnen de extreemrechtse onderwereld. Deze infiltrant ontspoorde echter en viel zo erg uit zijn rol dat hij in die onderwereld na enige tijd leiding nam en zelfs opleidingen verzorgde. Leden van deze onderwereld (oa WNP) leefden in de waan dat ze anticommunistisch georiënteerde opdrachten uitvoerden voor de Belgische staat. Binnen deze kringen bestond er ook een rangorde, van 'soldaat' tot 'officier'”.
De feiten dan over Westland New Post (WNP). Marcel Barbier werd op 17 augustus 1983 gearresteerd omwille van een straatruzie waarbij hij een wapen had gebruikt. Er werd een huiszoeking verricht op zijn woonadres in Sint-Gillis, waar ook Michel Libert bleek te wonen. Men vond er, naast wapens, ook allerhande documenten die onder meer afkomstig waren uit het NAVO-hoofdkwartier in Haren.
Een van de gevolgen was dat een dubbele moord gepleegd op 18 februari 1982, kon worden opgelost. Een van de slachtoffers was Alphonse Vandermeulen, de ex-man van Barbiers vriendin. Wat gewoon een afrekening onder rivalen bleek te zijn, werd door sommigen voorgesteld als een politiek geïnspireerde moordpartij. Barbier werd in mei 1987 door het Assisenhof van Brabant veroordeeld tot levenslange hechtenis voor de dubbele moord. Zijn kompaan en medeverdachte Eric Lammers had een sluitend alibi en werd vrijgesproken.
Christian Elnikoff, een ander lid van WNP, verklaarde in 1989, vooraleer een mislukte poging tot zelfmoord te ondernemen, dat hij het was, en niet Barbier, die op bevel van WNP-leider Paul Latinus de dubbele moord had gepleegd 'omdat het vijanden waren'. Latinus werd vermoord door een buitenlandse inlichtingendienst. Officieel was het zelfmoord.
