Mysterieuze ziekte blijft het wit konijn treffen, doch niet haar portemonnee.
Zoek je een omschrijving voor ‘schaamteloosheid’, lees dan het parcours van El Kaouakibi. Zij steekt - ook nu weer - een dikke middelvinger op naar de belastingbetaler en kiest ervoor om haar wedde als parlementariër te laten uitbetalen zonder daar iets voor terug te doen. Integendeel de dame heeft niet voor niets de bijnaam 'sjoemelpoedel' gekregen en wordt beschuldigd van het systematisch onrechtmatig cashen van subsidies. Nu goed, iedereen is onschuldig tot de schuld bewezen is door een rechtbank. In het geval van El Kaouakibi is er zoveel rook dat het een Bijbels toeval zou zijn, moest het niet branden.
En toch levert zij een waardevolle bijdrage aan onze democratie. Ze legt systeemfouten bloot. Met enige goede wil zou je haar een klokkenluider kunnen noemen. Ze kreeg het toch maar mooi voor mekaar.
Ook nu weer. Leg het aan Jan met de Pet eens uit hoe iemand erin slaagt om zo’n 6.000 euro te blijven ontvangen door niets te doen? Geen controlearts? Nee hoor, voor parlementsleden is dat niet het geval. Zij hebben een ander statuut en zijn ook geen werknemers. Juristen in de Vlaamse assemblee wijzen er ook op dat het Vlaams Parlement eigenlijk ook geen werkgever is. Volksvertegenwoordigers hebben eigenlijk alleen verantwoording af te leggen aan de kiezer, is de redenering.
Voorzitster Liesbeth Homans (N-VA) nam een extern advocatenbureau onder de arm om uit te zoeken of het Vlaams Parlement de mogelijkheid heeft om een controlearts op El Kaouakibi af te sturen. Het rapport daarover is eind deze maand klaar. Nadien hakt het bureau de knoop door.
