Wie gaat dat allemaal controleren?
Vanaf vandaag is er weer een heleboel toegelaten. Maar al zit je met het gevoel dat het toch weer een beetje is zoals vroeger, niets is minder waar. Misschien betrapte je jezelf er dit weekend ook op dat je dacht dat het allemaal wel meeviel en dat we weer verder konden met business as usual, maar als je alle regeltjes oplijst dan ontwaak je toch weer in de oude vertrouwde nachtmerrie.
De scholen gaan weer open: eerste, tweede en zesde leerjaren en niet alle dagen en ook niet alle scholen. Sommige scholen hebben niet de infrastructuur om aan de voorwaarden te voldoen, en er zijn er ook die er met de vakbond niet uit zijn geraakt.
Kappers en niet-medische contactberoepen mogen weer aan de slag. Al zouden wij niet graag een kapper/kapster zijn. De regels zijn bijzonder streng, de veiligheidsvoorschriften enorm belastend, de agenda’s overvol. Wie van het Jommekeskapsel of de coronacoupe verlost wil worden, zal geduld moeten hebben. Er wordt alleen gewerkt op afspraak en er mag slechts één klant binnen per tien vierkante meter. Er mag niet gedronken of gegeten worden, het materiaal moet na elke klant ontsmet worden, individuele ventilatoren mogen niet, alcoholgels moeten voldoende aanwezig zijn, handen wassen voor en na elke nieuwe klant, iedereen moet een mondmasker dragen ook de klanten. Leuke roddelgesprekken zullen niet eenvoudig zijn. Een dag staan knippen en fhönen terwijl je ademhaling is beperkt, is een haast olympische prestatie. Het zelfde geldt voor pedicures, nagelsalons, schoonheidssalons, tatoeage- en piercingsalons. Het mag weer als je je houdt aan wat er moet. Al kan je je de vraag stellen wie het allemaal gaat controleren.
We zullen moeten rekenen op mekaars gezond verstand. Ook als we straks gaan sporten, naar de markt gaan of naar de zoo, overal gelden andere regels, overal schuilt achter het nieuwe mogen een grote maar.
