Het is geen foute perceptie: wie naar een duidingsprogramma van de VRT zoals De Afspraak kijkt, ziet altijd dezelfde sprekende hoofden verschijnen. Na amper twee afleveringen zijn we hier het programma al zo beu als koude pap. Dat moet een record zijn.
Neem nu de uitzending van gisteren. Een filosoof die we kennen van die programma’s op de VRT komt er zijn boek voorstellen. Op zich is daar niets tegen. We houden immers van filosofen en zeker van boeken en dus houden we in principe ook van filosofen die boeken schrijven of van boeken die door filosofen geschreven zijn. Filosoof Van Bendegem zou er een mooie examenvraag over kunnen maken mocht hij nog doceren, quod non.
Gisteren vertelde die filosoof zaken over de coronacrisis die we al tientallen keren gehoord hebben, vaak in dat programma van de VRT. Misschien staan er nieuwe of interessante zaken in dat boek, maar dat hebben we gisteren toch niet gehoord.
In de wereld gebeuren zo veel leuke zaken. Zo is er een Amerikaan die een schadevergoeding kreeg omdat zijn ouders zijn blootblaadjes hadden weggegooid. Dat is nu eens een echt interessant onderwerp.
