Elke stem telt. In de Brusselse politieke arena staat de kwestie van religie, cultuur en levensbeschouwing centraal, en dat zorgt voor de nodige opschudding binnen linkse partijen. De verkiezingsstrijd in de hoofdstad draait om het vinden van evenwicht tussen progressieve standpunten en de religieuze achterban. Met een beetje kwade wil zou je het ook politieke moslim-zieltjes winnen, kunnen noemen. Recentelijk zijn thema's zoals het verbod op onverdoofd slachten en de discussie over hoofddoeken op de werkvloer prominent aanwezig, waardoor linkse partijen gedwongen worden standpunten in te nemen die soms haaks staan op de nationale partijlijn. Mensen met een migratieafkomst vinden veelal eerder aansluiting bij progressieve partijen, die zich uitspreken tegen racisme en discriminatie. Maar bij die linkse partijen wil het nationale standpunt wel eens afwijken van wat er lokaal speelt. Het vertrek van parlementslid Fouad Ahidar bij Vooruit en de kritiek van parlementslid Julien Uyttendaele op de Brusselse PS weerspiegelen de interne verdeeldheid. Ahidar stemde tegen het verbod op onverdoofd slachten – in strijd met de partijlijn - terwijl Uyttendaele de Brusselse PS beschuldigt van het verlaten van seculiere principes om gelovige moslimkiezers aan te trekken. Verschillende partijen, waaronder de PS en Ecolo, worstelen met een interne verdeeldheid over gevoelige kwesties en jongleren tussen progressieve waarden en de gevoeligheden van de moslimkiezer. Professor politicologie Dave Sinardet wijst in de ‘De Tijd’ op het fenomeen van "blokstemmen", waarbij kiezers het vakje van alle kandidaten met een migratieachtergrond op een lijst rood kleuren. Hierdoor vergroot de kans op een zitje voor kandidaten met een migratieachtergrond. Maar het roept tegelijk vragen op over de impact van individuele voorkeursstemmen: één voorkeursstem weegt minder zwaar door dan een heleboel. Je mag er zeker van zijn dat het toelaten van hoofddoeken bij overheidspersoneel een onderdeel van de campagne zal zijn. Het debat dat Anderlecht aanzwengelde is nog niet beslecht en het Brussels Parlement voert al een gelijkaardige discussie over de hoofddoek bij personeel van de openbaarvervoersmaatschappij MIVB. Dat levert een probleem op voor de PS omdat zijn van oudsher seculier zijn en omdat het nationale standpunt van de partij het Franse principe van de laïcité is, dat strikte neutraliteit vereist van de overheidsambtenaren. Gaan ze voor Brussel een uitzondering maken?