Bij de start van de ambtstermijn in januari 2022 van staatssecretaris Eric van der Burg (VVD) zat de asielopvang in Nederland al in de problemen en sindsdien zijn die alleen maar groter geworden.
Het voorlopige dieptepunt kwam in de zomer, toen honderden mensen op straat moesten slapen bij het aanmeldcentrum van de IND in Ter Apel. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) is het onderdeel van het Ministerie van Justitie en Veiligheid dat zorg draagt voor de uitvoering van het vreemdelingenbeleid.
NRC: “Donderdag kwam het gevreesde bericht: voor het eerst dit jaar had het aanmeldcentrum niet genoeg bedden meer om alle asielzoekers te huisvesten. Weer is het kabinet op lapmiddelen aangewezen. Zo komt er per 1 juni een evenementenhal in Assen beschikbaar als ‘wachtkamer’ voor Ter Apel.”
Tegelijk was er deze week volgens NRC een andere tegenslag: de IND waarschuwde dat ook zijn maximumcapaciteit bereikt is, waardoor asielzoekers nog langer op een beslissing over hun aanvraag moeten wachten. Kortom: de asielprocedure in Nederland loopt vast.
Al sinds vorige zomer werkt Van der Burg aan een structurele oplossing, in de vorm van de spreidingswet. NRC: “Deze wet, door tegenstanders ook wel ‘dwangwet’ genoemd, moest gemeenten verplichten om asielzoekers op te vangen.”
Die wet had al in januari moeten ingaan, maar het lukte Van der Burg steeds maar niet om de voltallige coalitie akkoord te laten gaan met zijn wet. Zijn eigen partij VVD lag dwars. Vrijdag meldde de staatssecretaris na de ministerraad dat de coalitiepartijen het toch over de spreidingswet eens zijn geworden.
Volgens NRC heeft de Nederlandse premier Rutte de laatste tijd wel zijn best gedaan. De krant: “In februari van dit jaar werd er op verzoek van de Nederlandse premier en zijn Oostenrijkse collega Karl Nehammer een speciale EU-top over migratie georganiseerd. Daar lag de nadruk op het verbeteren van grenscontroles en het terugsturen van uitgeprocedeerde asielzoekers.”
Ook wil Nederland inzetten op asielprocedures aan de buitengrens van de EU. Rutte heeft zelfs schoorvoetend toenadering gezocht tot zijn radicaal-rechtse ambtsgenoot Giorgia Meloni.
Volgens NRC ligt de belangrijkste factor evenwel buiten Europa. “De Tunesische president Kais Saied, wiens land heeft te kampen met een diepe financiële crisis, weigert hulp van het IMF en predikt op de koop toe de theorie dat zwarte Afrikanen de oorspronkelijke Tunesische bevolking komen vervangen. Migranten uit landen beneden de Sahara weten niet hoe snel ze op een bootje naar Italië moeten stappen.”
Wat Rutte wel bereikt heeft, is dat het onderwerp migratie een vast plekje op de agenda van de Europese regeringsleiders heeft gekregen. Dat is inderdaad de verdienste: er wordt nu in Brussel erkend dat er een migratieprobleem is en er wordt zelfs over gepraat. Een echte oplossing? Dat is voor later.
Bovendien is er die sluimerende paradox: de EU pleit al een tijd voor legale migratie vanuit (sub-Sahara) Afrika. Dat moet ons ‘helpen’ om de veroudering op het Europese continent tegen te gaan. Het is geen complottheorie want het staat expliciet in diverse beleidsteksten van die EU. Het is maar een vraag: misschien is die EU stiekem ook wel blij met die illegale migratie. Uiteindelijk zorgen ook die (illegale) Afrikanen voor die door sommigen ‘gewenste’ verjonging hier.
foto pexels ter illustratie
